woensdag 26 maart 2014

Retro beurs

Kringloopwinkels: het is een hobby als een ander.
Kringwinkels afschuimen, op zoek naar spullen waarvan je niet eens weet dat je ze zoekt. Of even snel binnenwippen en als een speer door de winkel sjeezen.
Neuzen tussen de eindeloze rekken kleding, netjes op kleur gesorteerd, maar plots valt je oog op dat ene kleurtje, net iets helderder dan de rest, ... jaaah, helemaal speciaal voor jouw daar gehangen, de schat van de winkel en jij hebt die gevonden, ... wel dat gevoel is zo heerlijk en daarom is kringwinkelshoppen dus mijn hobby.

Op 8 maart was het retrobeurs. het gevoel om op een schat te vallen, die niemand voor jouw gevonden had, die heel speciaal door jouw werd ontdekt, dat krijg je er niet van. Het is het andere soort kringwinkelshoppen. Alle retro spullen staan netjes naast elkaar, niks zorgvuldig uitzoeken, of met een getraind oog over de rekken speuren, gewoon ...
RAP ZIJN
en georganiseerd zijn. We waren met een paar dames die elk elders post vatte. En dan moet je ook nog op tijd komen, ik ben een beetje vastgereden in de omleidingen van Geel en was dus... te laat.

Mijn partner die niet zo heel erg van retro houdt, had me 1 ding op mijn hart gedrukt: niet met 'rommel' thuiskomen. Ik heb hem beloofd er zo veel ik kon, rekening mee te houden, maar onze perceptie over wat rommel is, verschilt vaak nogal sterk.

hou je klaar voor de fotospam (en ik toon dan niet eens alles):
catch of the day (en the days after) in de categorie ROMMEL en SPEELGOED:
(niet alles is persé retro hé, maar als ik er dan toch ben, hou ik mijn ogen wel ook open voor andere leuke dingen natuurlijk)
  
   
 
  
  
 
Onder de categorie KLEDING:
het is te veel om alles te tonen, dat zou ons te ver leiden, maar om een idee te hebben:



 
verder kocht ik nog wat borden waar ik vrolijk van word en dito kookpot die je bij het kraanvogeltjestopic al kon zien en wat stofjes

 

Helena broekje 2

Ik maakte in januari al een Helena-broekje, mijn eerste maaksel, een broek helemaal speciaal voor Helena, uniek in zijn soort, want ik tekende zelf een patroon. Hoewel dit broek helemaal gemaakt was voor Helena, niet alleen op maat maar ook gewoon haar stijl, zag ik mijn zoontje ook wel in een gelijkaardig broekje, eens wat anders dan zijn immer baggy broeken.
ik had een jersey broekje in mijn hoofd, met een stoere print, helemaal geweldig zou zijn, een snorrenprint ofzo. Ik had een beetje deze broek in gedachten, maar dan helemaal voor een jongen, zoals deze dus (zie ik nu net)

Dus ik ben zaterdag na een bezoekje aan een vriendin (die van de huisjes ;-) ) naar de stoffenwinkel getrokken, eigenlijk aanvankelijk met hele andere plannen, ik had enkel tussenboordstof nodig, wat het ook moge wezen. Maar zoals dat gaat in stoffenwinkels, geraakte ik daar nogal snel afgeleid van mijn aanvankelijke doel.
Jersey met stoere print vond ik niet, maar ik vond er wel stevige effe sweaterstof in alle kleuren. Ik ging er van uit dat Alex voor groen zou gaan, zijn lievelingskleur. maar hij was onvermurwbaar, het moest en zou die, oker-bruin-oranje stof zijn. Nu, als we dan toch voor 'eens wat anders' gaan, dan kon dit er ook wel bij, dus oker-bruin-oranje it is.

Zondag begon ik er aan. patroontje maken, overbengen op de stof, knippen, zakken tekenen. En mijn avond was om (ik ben geen rappe I know).

 
Maandag kon ik er niet aan werken tot mijn grote frustratie, maar achteraf bekeken maar goed ook. Want dinsdag kwam ik op het lumineuze idee hoe je een paspel aan een zak naait met een stikmachien! Je wil niet weten hoe ik dat bij de eerste Helena broek gefixt heb en je wil nog minder weten hoe lang ik er toen over gedaan heb. Ik kan er ondertussen hartelijk mee lachen, ach, we leren bij zeker maar deze keer durf ik de achterkant van de zakken wel te tonen:
Dus dinsdag was ik ineens onvoorzien al klaar met die zakken, maar dan is er eigenlijk niet meer veel werk over, dus ik werkte verder.
Zakken er op:
  
Voor en achterkant aan elkaar, naden openstrijken, op de strijkplank van de dochter, dat is handiger dan de grote strijkplank:
Tailleband in naaien en klaar. Ondertussen lag het model al wel lekker te pitten, dus passen zal voor de vroege ochtenspits zijn.

...
En ondertussen is de pasbeurt achter de rug. Het model voelde er aanvankelijk weinig voor om zijn groene baggy broek in te ruilen voor een rode nieuwe broek, maar ik kreeg hem toch enthousiast.  Met een iets lager kruis en iets langere pijpen dan bij het eerste model ben ik helemaal tevreden, maar de broekspijpen zijn misschien toch net iets te smal om praktisch te zijn, dus dat zal tornen worden vanavond (na de yoga) om toch net die paar milimetertjes te winnen die we nodig hebben.










maandag 24 maart 2014

de lente

Mijn dochtertje van 5j zal het deze en komende week op school hebben over de lente en meer uitgebreid over de seizoenen en ook over Pasen. Gesuggereerde mee te brengen materialen die het thema zouden kunnen illustreren:
bloemen
Het is hierbij, zo schrijft het (elektronische) briefje verder, niet de bedoeling dat de ouders speciaal bloemen zouden gaan kopen.

Toeval wil dat ik net vorige week zonnebloemen had gezaaid met de dochter en die zaadjes waren al mooi aan het uitkomen. Dus in de hoop dat bloemen-to-be ook fijn zijn om over te leren, heb ik mezelf met ingang van vandaag voorzien van 22+2 watergevers, die de groei van de zonnebloemen (eigenlijk bedoeld als eindeschooljaarsgeschenkje voor de juffen) nauwgezet zullen opvolgen en registreren en ... nog juist een pleegzorgregeling treffen voor de paasvakantie

Naast de zonnebloemscheutjes gaf ik de dochter ook een prachtige tak rozenbottelbloesem mee. Ja, die rozenbottelstruik die ik altijd tegenkom aan het einde van mijn loopparcourtje. Ja op die magische plek waar mijn dochtertje ooit, ja, dat met die kus, maar dat weet ze zelf nog niet



en straks zal ik samen met de dochter een heel nieuw arsenaal aan zonnebloemen zaaien, kleine en grote, rode en gele (zadenoogst van afgelopen herfst), meerdere bloemen per plantje of maar eentje, ... zodat we ook dit jaar met een beetje goed weer, kunnen genieten van deze prachtige exemplaren. (deze foto's dateren trouwens van september 2013, want ik zie dat we al kippen hadden, maar ik was vorig jaar ruim laat laat laat met zonnebloemzaadjes, dus hadden we ook laat nog geniet van de bloemen)





zondag 23 maart 2014

salopetje wordt broek

tijdens de afgelopen retrobeurs in de kringloopwinkels, we hadden een heus parcours uitgestippeld hoor, wie waar wanneer wat en welke maten voor wie, ...
scoorde ik een prachtige retro salopette zonder litsen.
Nu, persoonlijk vind ik salopettes niet zo geweldig handig voor kindjes die alleen naar het toilet gaan, dus dat die litskes ontbraken, vond ik niet zo erg, mede omdat daardoor ook de prijs spectaculair laag was, want wat is een salopette zonder litskes? zou je denken
 

Ha, een broek natuurlijk!
Zeg nu zelf, schoontje hé

Dus ik dacht dat gisteren effe rap de fiksen. Maar joenowmie, te rap willen zijn, ik betaal altijd dubbel zoveel leergeld omdat ik rap wil zijn
- te lui om het juiste garen uit te zoeken en dus maar met zwart garen werken
- het spoel zat niet vast, dus de onderdraad zat helemaal los (ik wist niet eens dat je dan kan stikken, met een los spoel)
- tailleband toch iets te breed gepakt waardoor de slip boven de tailleband uit kwam piepen
Aangezien ik niet meteen een rappers-imago ambieer voor mijn dochtertje van vijf besloot ik om (fris en monter in de ochtend) toch maar het tornmesje boven te halen en opnieuw te beginnen. Het broekje is gewoon te mooi om het maar halvenhalf te doen, of beter geformuleerd, niet op mijn beste kunnen te doen, wat eigenlijk nog steeds maar halvenhalf is.

En al was ik vanmorgen wel een beetje aan het balen omwille van mijn ongeduldigheid van gisteren, ik ben nu des te tevredener van de opflakkering van geduld, want het broekje is gewoon echt super mooi geworden, en de onderbroek komt niet meer goeiendag zeggen boven de tailleband. Sterallures, echt, die krijg je er elke keer gratis bij hoor.



woensdag 19 maart 2014

Bloglovin

Bloglovin, en bloggen, ik weet niet of ik het ooit helemaal ga snappen. En ik weet ook niet of ik het ooit helemaal ga snappen waarom ik net op vandaag, een dag waarop alles tegensteekt, wil verbouwen aan mijn blog. Het zit zo dat ik al langer met een andere naam blog, maar ik dat nooit doorgevoerd kreeg tot Bloglovin. dus nu wil ik toch even proberen, en misschien ben ik dan wel al die 100.000 volgers kwijt, al is 91 dichter bij de waarheid

kraanvogeltjes

In de zeeman vond ik van die mooie vellen papier waar ik gewoon blij van werd, al wist ik niet meteen wat ik er mee zou doen. Ik dacht toen vooral aan de knutselhongerige dochter, die wel zou weten wat de bestemming zou worden van het papier.

Tot ik op een dooie zondag eens ergens op een blog (kan het nie meer terugvinden dewelke het was) iets las over kraanvogeltjes vouwen. Ik had toevallig die papiertjes van de zeeman binnen handbereik. Ik dus meteen op zoek naar hoe je kraanvogels moet vouwen, want toegegeven, ik geraakte tot voor kort nauwelijks verder dan een bootje of, waar is de schitterende tijd, een origami orakel )

Ik heb echt even moeten zoeken om een bruikbare handleiding te vinden waarmee ik erin slaagde om tot een kraanvogel te komen, maar ik zocht helaas op afbeeldingen. Als je zoekt op filmpjes dan kom je aan honderden duidelijke filmpjes. soit, voor mij lukte het dus met deze, maar een deftig filmpje had me tijd en wat gevloek uitgespaard
Na 2 keer vouwen kreeg ik de smaak te pakken en al gauw vouwde ik zonder handleiding, een volledig boekje vierkante velletjes op.
Mijn vriend vraagt zich elke keer als hij me ziet vouwen (soms al staande tegen het muurtje tussen de keuken en de living, TV-kijkend) lachend en hardop af  of ik van plan ben om tot in de eeuwigheid kraanvogels te gaan vouwen. Mijn antwoord daarop is dat ik blijf vouwen tot ik weet wat ik met de kraanvogels zal doen. Dat ik wat met de kraanvogels zal doen is zeker, des noods als wedding-gift naar het idee dat ik vond op pinterest.  Er zijn al allerhande ideeën in mij op gekomen, van slingers in de tipi tot wandversiering (maar de muren zijn nog niet geverfd of behangen) of mobiel (maar zijn mijn kindjes daar nu niet al uit? ) of verlichting.
Ik ben er nog niet uit. En dus blijf ik doorvouwen en dus groeit mijn collectie kleurrijke kraanvogels groeit al mooi aan:

 

Als jij een ideetje hebt wat ik met de kraanvogels kan aanvangen, lèmienow!

edit:
YouTube: heel traag, maar wel duidelijk. ik doe het in het begin ietsje anders, maar zo kan het dus ook https://www.youtube.com/watch?v=z31CeGmlj5o

edit 2:
http://mamaknutseltweer.blogspot.be/2014/11/kraanvogels-het-sluitstuk.html

zondag 16 maart 2014

joggen

eigenlijk kan je het soms nauwelijks joggen noemen wegens het lage tempo, maar noem het dan 'vertoeven in de natuur', batterijen opladen of wat extra zuurstof en vitamine D opdoen. Daar kikkert een mens ook al eens van op en meer ambitie dan dat heb ik eigenlijk ook niet.

Het moeilijkste moment is altijd die schoenen aandoen, maar eens die aan zijn, ben ik in geniet-modus


en dan weg, op het ritme van closing time, rustig tempo dus


+ 5 minuten: net opgewarmd om deze heuse berg te beklimmen om het bos in de geraken.


 
+ 10 minuten: 
 
+ 15 minuten:
 
+ 20 minuten:
 en even later een paard, ...

met weinig goesting om op de foto te gaan
 
een schietgebedje want het wordt hier steil:
 

favoriete stukje bos:

een onbewaakte selfie
binnenkort nog eens brandnetelsoep op het menu zetten en het recept voor kruidenkoek nog eens opdiepen
er staat een trein in mijn weg!!
 

deze plek is nu al magisch, gewoon, omdat mijn dochter hier voor het eerst echt gezoend zal worden
en dat wil zeggen dat we bijna thuis zijn, ik heb er deze keer een uurtje over gedaan, waar ik er anders 50 minuten over doe, maar heerlijk relaxed ben ik er wel van.


 

Bloglovin

Instagram Follow