maandag 30 oktober 2017

Stik Belgique: Imani jurk

Als het op selfish sewing aankomt, val ik vaak terug op La Maison Victor. 't Is niet dat ik mijn gading niet vind bij andere ontwerpers of magazines, maar ik val eigenlijk altijd exact in de matentabel, waardoor ik nooit iets moet aanpassen, zelf niet nu de teller op -7kg staat.
Bij elke uitgave springen er ook altijd minstens één, maar meestal meer modelletjes in het oog waar ik meteen ook wat bij kan bedenken.

De Imani jurk was er zo eentje dat er uit sprong, ideaal luie-naaister-gerief.

Omdat ik de eenvoud van de jurk wilde bewaren, koos ik voor een sobere stof in een warme kleur.
De stof komt van een lokaal winkeltje, Tirelire. Ik ben daar een vaste klant, vooral op zondag, want net dan heb ik niet de juiste kleur van garen, of heb ik nog een rits nodig, of paspel, of is de vlieseline net op, ...
of dan zijn de geurparels op voor de was, of moet ik last minute op zoek naar een cadeautje, of een kaartje, of die ene tandpasta, of... ze hebben er vanalles en nog wat, maar dus ook stof, ... van Scapa
En naaigerief dat je net op zondag nodig hebt en toevallig niet in huis hebt.

Omdat de jurk zelf heel eenvoudig is in stof en in model, kan je er qua styling nog verschillende kanten mee uit. ik ben er nog niet helemaal uit welke de leukste is.

strak met zwart?




of klassiek en elegant met bruin en goud?





en al is bruin met goud is zeker niet mis,



 



Maar als ik het zo 'aan' zie, denk ik dat mijn voorkeur uitgaat naar strak (en zonder hak)






Patroon:
Imani jurk, La Maison Victor, editie sept - okt 2017
stof: scapa, Tirelire  (er lag er nog zondag :-), in vuil roze en in deze koper kleur)

accesoires:
zwarte ketting: Wolk 3D (nee, ik heb geen aandelen :-) )
goudkleurige ketting: Fleur Fatale (nee, ook hier, geen aandelen)
handtasje: dikke kringloopchance

We gingen met een hele hoop bloggers aan het werk met de criteria
- Belgisch patroon
- je gebruikt OF een patroon dat je nog nooit gebruik...te
- OF je hackt je lievelingspatroon


Benieuwd hoe andere bloggers met deze criteria aan de slag gingen?











zondag 22 oktober 2017

Een ufo en een miskoop: theo hemd en een blanche sweatpants


Een theo hemdje dat al zo lang gepland was, uiteindelijk gemaakt zelfs, maar te groot (te lang vooral) en dus aanpassingen nodig had (omzomen gewoon)  (roloogskes mogen hoor).
Een geruit stofje om een heerlijk comfortabel jurkje mee te maken, tot bleek dat de dochter echt niet van ruitjes houdt, echt niet.


Een super ufo en een miskoop
veroordeeld tot elkaar


Eigenlijk was er aan het theohemdje geen werk meer, maar tja, je weet hoe dat gaat, zelfs inkorten is er ineens toch te veel aan en dan wordt herfst en waarom zou ik nog.
Als ik lang genoeg wacht en hij snel genoeg groeit, kan hij het volgende zomer wel gewon zo aan doen. Maar hé foert, nee, te schandalig om zo helemaal afgewerkt in de herstelmand te belanden, dus tijdens een middagpauze tijdens thuiswerk, nam ik toch die tweelingnaald, een leeg spoeltje, draaide er het juiste garen op, tweelingnaald inrijgen, boordje omvouwen, stikken, strijken, klaar, net op tijd om de laatste zonnestralen van het jaar op te vangen.
En als hij plots toch heel erg groeit in de winter, moet ik gewoon dat ene stiksel losmaken.


Het ruitjesstofje heeft helemaal dezelfde kwaliteit als de hippe pied de poule die ik ooit maakte. Alexander heeft die broek tot op de draad versleten. En ondertussen heb je daar ook geen oude AlbaBaby Broek voor nodig want Blanche tekende een gratis patroontje uit voor een gelijkaardige baggy sweatpants. Dus mijn keuze was snel gemaakt.




Ik paste het patroontje van de broek een beetje aan.
- Achteraan naaide ik neepjes. Dat maakt de broek iets smaller bovenaan.
- Ik naaide enkel in de achterkant van de tailleband een brede elastiek. Op die manier fronst je broekje vooraan minder. Door de neepjes wordt de frons achteraan toch niet te groot zodat een pampereffect wordt vermeden.
- Ik maakte een valse gulp vooraan. Dat is net iets stoerder
De volgende keer ga ik zeker ook zakken toevoegen, want eigenlijk kan die gast niet zonder zakken. What was I thinking?




 

De eerste pasbeurt liep over in een enthousiasteling die de broek en het hemdje niet meer wilde uittrekken en de laatste zonnestralen wilde achterna fietsen. Ik griste nog snel mijn niet helemaal opgeladen fototoestel mee. De kwaliteit van de foto's is navenant, maar zo gaat dat hoe dan ook met jongens. Als je daar deftige foto's van wil, is het leven aan de rappen.













Patronen:

Stof:
(oude) Vogeltjes van Chat Chocolat uit de voorraad
ruitjesstof uit de voorraad (stoffenspektakel Hasselt 2016)


zondag 15 oktober 2017

Theo/Billie Polo

Het voornemen om meer voor mijn mannen te naaien is tot vandaag nog niet echt goed gelukt.


Voor de zoon naaide ik een hele communieoutfit bij elkaar en een mierentrui tussendoor.
Voor de man naaide ik 2 billies, helemaal in het begin van dit jaar.
En dan zijn we, op een paar gigantische ufo's na, uitgepraat wat 2017 betreft.


Op naaiweekend gaan en de man een heel weekend laten ronddraven met de kinderen en dan zonder iets voor hem terug komen, ...
Dat voelde niet zo ok. Ik zou dus niet naar huis vertrekken zonder een polo voor Raf. Dat weekend is ondertussen een maand geleden en de polo heeft al een paar keer het was-circuit doorlopen.


Bij Madeline de stoffenmadam bestelde ik (met gulle naaiweekend-korting, waarvoor merci) wat mooie 'mannenstofjes' waaronder deze geribbeld marine blauwe tricot.
Ik zou het stofje combineren met een restje oker dat ik nog liggen had van mijn vorig mannennaaisel, maar de streepjestricot van Nosh organics leek me minstens even leuk om de polo van accentjes te voorzien. Ik gebruikte okeren knoopjes om het geheel wat te breken.





En ik heb eindelijk de juiste aanpassingen gevonden om de zonen-patronen aan te passen voor mijn man. Dus hopelijk vind ik heel gauw de tijd om aan de slag te gaan met de katoenen mannenstofjes om hemden te gaan maken.



patroon: theo-polo
stof: marine blauwe ribbel tricot
knoopjes van Stoff, Geel


zaterdag 7 oktober 2017

Lucy has a chemisette

Een zwart satijnen (of toch zoiets glibberigs) stofje met bloemetjes...
Ik zag in deze stof van Lucy has a Secret meteen de luxueuze voering voor een nog luxueuzer zwart wollen vestje. Het zag er meteen heel erg prachtig uit in mijn hoofd. Echt waar!


Maar jullie zagen het al, de zwarte wollen Morris Blazer werd helemaal niet gevoerd. Wie heel goed keek, herkende misschien de stof wel in de zakjes. 
Soms evolueren ideeën nu eenmaal van A naar B naar F en weer naar A om op het laatste moment toch te eindigen op Z. Dat geldt zeker voor dit stofje.


Op het ogenblik dat ik de Morris Blazer knipte, vrolijkten zomerse chemisettes mijn instagramfeed op. Het is een gratis patroontje van MarieClaire Idées voor een zeer eenvoudig hemdje.
De zwarte satijnen stof lag op tafel klaar op te verknippen tot voering  ...
Tot ik dat plots maar zonde vond, zo'n mooie stof verstoppen aan de binnenkant van een jas.
Het zou beter een chemisette worden met mooie decolleté en heerlijk zacht om te dragen op de huid.


Lucy has a Chemisette in plaats van een Secrêt.


Het hemdje is op zich best eenvoudig. Het bestaat uit slechts 4 patroondelen. Dat zegt voldoende, zeker als je pakweg een 'Theo' gewoon bent.
Toch is enige ervaring met hemdjes mooi meegenomen, want er wordt in de werkbeschrijving nergens gesproken van vliseline bijvoorbeeld. Om maar iets noemen.
Ook de afwerking aan de binnenkant van de kraag, moet je zelf verzinnen. Het kan natuurlijk ook zonder, maar ik kan daar niet zo goed tegen.
Daarom maakte ik biais van een restje van de stof en werkte daarmee de binnenkant van de kraag af. Dat klinkt allemaal heel eenvoudig, een biais'ke maken, in naaien en klaar, maar satijn en biais, I can tell you!


Gelukkig kwam de verkoopster van Stoff af met een ultieme tip om glibberige stof verwerkbaar te maken:
Stijfsel van Remy in zo'n spuitbus (ik kocht ze in de Colruyt)
rijkelijk over je stof spuiten,
instrijken
en je hebt precies papier vast, of toch iets dat veel gemakkelijker verwerkbaar is dan glibberig satijn. Eens je de stof hebt verwerkt en zeker als het eens gewassen is, verdwijnt die stijfheid vanzelf.   


Ik ben doorgaans niet zo'n chique chemisette type, maar oh, wat hou ik van dit bloesje. Er gaan er nog volgen, echt waar, in moeilijke en gemakkelijke stof (met mijn nieuwe vriend Remy bestaat moeilijk niet meer), winterversies en zomerversies, oh, en die mislukte jurk in Lotte Martens stof, oh, misschien lukt dat nog, ... ik loop weer lekker over van ideeën.
Iemand tijd te koop? 



 

donderdag 5 oktober 2017

little black ... blazer

Ongeveer een jaar geleden moest ik regelmatig voor onderzoeken in mijn geboortestad Leuven zijn.
Om die bezoekjes toch een beetje leuk te maken, combineerde ik mijn bezoekjes meestal met iets fijns. Ik was daar dan toch. Een beetje zoals een beloningssysteem waar we van huiveren als het onze kinderen betreft. Maar als ik flink de gehoortesten aflegde, mocht ik achteraf naar Harvest Club, Pauli, Lana LottaCyaankali ... 
Ik keek dan ook echt uit naar mijn bezoekjes aan Sint-Rafael, want het stond gelijk aan "me and only me-time".

Op één van die 'combineetjes' trakteerde ik mezelf op ultra zachte zwarte wollen stof van Prada bij Pauli. Helemaal zot en onbezonnen was die aankoop niet, want ik miste echt al heel lang een zwart, iets gekleder jasje voor in de tussenseizoenen en zat ook al langer met de Morris Blazer in mijn hoofd.

Maar hoe hard ik dat tussenseizoenjasje ook miste, toch belandden patroon en stof in een schuif om er pas een jaar later uit te komen op het weekend van de Handige Bloesems.

Ik paste het patroon hier en daar aan. 
Ik maakte de mouwen langer,
werkte de randjes aan de binnenkant af met een satijnen biais
en maakte er (paspel)zakjes in. Ik probeerde eerst zonder, maar ik kon er niet aan wennen. Ik heb altijd te veel in mijn handen (sleutels, gsm, badge, ... je kent dat wel). Er moesten gewoon zakken in komen.  






Ik ben nogal een "sjallenmie". Ik draag ze niet alleen graag. De meeste sjalen, van goedkoop tot wat prijziger, hebben bijna allemaal een verhaal. Er is er eentje die ik met mijn eerste echte loon betaalde. En eentje toen ik mijn contract ging tekenen, en eentje die ik kocht op dat marktje dat ik bezocht met een goede vriendin. Sjalen zijn herinneringen.



Het verhaal van deze sjaal?
Deze sjaal kocht ik in Oostende, een week ofzo voor de dag dat mijn papa overleed. We moesten onverwacht heel erg lang wachten op onderzoeksresultaten en om de tijd te doden, gingen we Oostende verkennen. (We, dat zijn mijn zus en ik) Maar miljaar, het was koud, tot in mijn hart. De dagen nadien heb ik gewoon in deze sjaal. En nu bijna 2 jaar later, denk ik altijd even terug aan dat moment, aan de zee zien in de winter en aan papa.
En het jasje zal mij altijd herinneren aan de me-time na mijn bezoekjes aan Sint-Rafael en eigenlijk ook aan hoe goed ik er voor sta als resultaat van die bezoekjes aan Sint-Rafael. Nee, grapje, aan dat laatst denk ik elke dag, count your blessings en al.



Patroon:
Morris Blazer.
Stof:
Zwarte wollen stof bij Pauli, Mechelsestraat 14, 3000 Leuven









 

Bloglovin

Instagram Follow