zondag 31 december 2017

jaaroverzicht 2017

In december 2016 nam ik me het volgende voor:
  • meer mannennaaisels en meer kleur
  • lange termijn projecten en slow fashion
  • meer (of beter gezegd, eindelijk) breiwerk,
  • een baby dolly plaid
  • een communicant
  • een ooroperatie
  • misschien een nieuwe hobby
  • naaien met mijn dochter

Tijd om een balans te maken lijkt me:
Aangezien er maar 2 mannennaaisels waren in 2016, was dit voornemen er geen met een al te hoge lat. In januari maakte ik 2 Billies met meer kleur dan die van 2016. Dat voornemen kon ik dus eigenlijk al afvinken op 4 januari.
Maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik met meer in mijn hoofd zat voor de man dan enkel die 2 billies.
Toch liet het mannengerief enorm op zich wachten. Pas in september naaide ik weer wat voor de man. Ik sloot mijn jaar af met een Theo. Als het dan amper meer is dan vorig jaar, dan moet het ten minste beter zijn, dus die Theo was echt onmisbaar om dit voornemen schaamteloos af te vinken.
Ik klok af op een bescheiden aantal van 4 mannennaaisels:
2 Billies, een polo en een theohemd.


  • Lange termijn projecten
Onder 'lange termijn projecten' versta ik 2 dingen.
Enerzijds wil ik minder voor elk naaisel dat van onder mijn machine rolt, een blogbericht schrijven en meer streven naar totaalplaatjes die kloppen.
Niks mis met snel klaar naaisels (en dito blogberichten), maar het mag ook al eens over meer dan een zoveelste trui gaan.

Anderzijds wou ik ook meer naaien om het naaien zelf. Niet om gauw iets af te krijgen, maar naaien om iets perfect te krijgen. Iets waar geduld in steekt en liefde voor het naaien op zich.
Blij worden van perfecte paspelzakjes, goede pasvormen, uitgedokterde patternhacks en een perfecte gulp met aanpasbare tailleband:
Velen gaan eens goed met hun ogen rollen, maar sommigen gaan weten wat ik bedoel.

Het maakte dat niet meer alles werd geblogd en dat er vaker sets werden geblogd.

Dit voornemen was duidelijk zichtbaar bij de creaties voor de zoon. Ik eindig op nauwelijks meer creaties dan vorig jaar, 9 stuks in totaal, verdeeld over 5 blogposts.


  • Wol
Ik haakte begin 2017 een babydekentje op basis van de grote Dolly Plaid. Ik werkte andere tekeningen uit en schreef er een uitgebreide handleiding voor uit.
Als je nog op zoek bent naar een mooi zelfgemaakt babycadeautje, ... zo'n babydekentje is echt niet moeilijk en is veeeeeeeeeeel sneller klaar dan de grote Dolly plaid.
Ik verdien er zelf niets aan, behalve dan heel veel voldoening als ik foto krijg doorgestuurd van zo'n afgewerkt dekentje.


Helaas was het dat dan wel, wat wol betreft, op 1 enkele headband na (die mij niet zo mooi stond, maar mijn moeder gelukkig wel). Er werd zeer weinig gebreid of gehaakt in 2017 ondanks de voornemens.
Mission dus zeker niet accomplished. Misschien is het iets voor 2018.

  • Een communicant
Ik had dit jaar een communicant. En net zoals het jaar voordien voor de dochter, viel ook nu alles plots samen zo helemaal aan het eind, als alles af was. De kleren van mijn keizer waren voor mij de creaties waar ik het meest plezier aan gehad heb, van maakproces tot foto's maken, de dag zelf, en het 'doordraag-plezier'. Het was slow fashion op zijn best.


  • naaien met mijn dochter
dikke fail, no comment (of no patience of whatever)

Maar naaien vòòr de dochter deed ik wel.
Ik naaide 18 meisjesnaaisels in 2017. Tel daar nog wat ongeblogd gerief bij en ik kom zeker aan 20 kledingstukken. (en mijn god, wat is ze gegroeid)



Maar ik naaide eigenlijk toch vooral voor mezelf dit jaar.
Ik heb dit jaar echt ontdekt dat ik misschien nog het allerliefst voor mezelf naai. Dat heeft op zich niet zo veel met 'selfish' sewing te maken, maar echt met mijn eigen creativiteit en daar iets bruikbaars mee doen, voor mezelf. Ik vind het echt leuk om mijn eigen stijl te ontwikkelen, te leren wat bij me past (en wat zeker niet), kleuren zoeken, patronen aanpassen en alles zelf maken. Dat gaat dan verder dan naaien alleen.

16 naaisels voor mezelf met ook wat ongeblogd gerief




tot slot nog wat niet zo naai- of bloggerelateerd gezever:
  • Een ooroperatie
Lucky number 10, die anders uitdraaide dan aanvankelijk bedoeld (er werd geen BAHA geplaatst, al had ik daar het hele traject al voor doorlopen) en veel beter uitdraaide dan gedroomd (of hoe fabuleus geweldig fantastisch 'normaal' kan klinken).

  • een nieuwe hobby
Ik deed er vorig jaar in mijn jaaroverzicht zo geheimzinnig over dat ik nu niet meer weet waar ik het toen over had.  Soit,

Wat ik zeker niet bedoelde, was 'lopen', maar lopen is wel de nieuwe hobby van 2017.
Ik had vroeger al wel gelopen, zo met momenten, ken je het. Die momenten gaan dan even rap over dan ze beginnen.
Maar nu lijk ik het precies toch langer vol te houden. Ik loop ondertussen vlotjes 20km of meer.
En daar kruipt tijd in. En dus wordt er soms minder genaaid en meer gelopen. Maar dat past allemaal wel in mijn traagheidsprincipe (dat ik ook toepas in mijn lopen, haha)

Voor wie het interesseert: je kan me hier volgen op Strava



En wat 2018 zal brengen?
  • Nog Theo's en polo's voor de man. Die heeft de smaak te pakken en ik ook
  • Maar hopelijk nog andere mannengerief, een broek ofzo
  • En ja, meer gerief voor mezelf. Het is gewoon te leuk om voor mezelf te naaien (misschien moet ik toch maar eens investeren in een statiefje ofzo, in plaats van 2 stoelen, een emmer, een bloempot, de koffiepot etc... door de tuin te sleuren om toch maar foto's van mezelf te kunnen maken waar mijn beide handen op staan.)
  • De kindernaaisels volgen vanzelf hier. Daar heb ik geen speciale voornemens voor nodig. Maar misschien is er ook wel terug een communicantje, nu ik dat toch in de vingers heb? een meisje?
  • Orde in de stoffenchaos
  • SLOW FASHION! want dat vond ik dit jaar zo leuk, geen deadlines, niet snel snel, maar echt genieten van naaien zelf. Eigenlijk moet deze bovenaan staan.
  • Ik durf het niet meer zeggen, maar zet het er toch maar gauwkes bij: breien en borduren.
  • en als we het dan toch over straffe uitspraken hebben: Lopen, 1000km, alstublieft, I said it outloud! voor degenen die tot aan de onderkant van dit bericht zijn geraakt.

En dan wil ik nu nog efkes dikke merci zeggen aan mijn modellen die dat wel tof vinden dat ik kan naaien, maar niet zo tof dat ik blog, maar desondanks wel hun best doen om hun eigenste zelve te zijn op de foto's. Zonder hun zouden dat hier allemaal saaie flatlays zijn en ongeverfde witte muren met een houten kapstok, afgewisseld met wat selfies.

woensdag 27 december 2017

Thrinning Theo

Als ik 1 naaiproject mag uitroepen tot winnaar van mijn uitstelleritis in 2017, dan is het wel de Theo voor mijn man.
Aan stoffen voor een theo-hemd geen gebrek. Die had ik al liggen nog voor de lancering van de Theo voor mannen. Maar de drempel bleef toch erg hoog. Mijn man blijkt niet echt gewoon mooi in de matentabel van zonen09 te vallen. Om mooi passend zonen09-gerief te maken, zou ik dus 3 verschillende maten moeten laten samen vallen.


Begin dit jaar lukte dat nog niet helemaal, maar voor de birthday billies maakte dat niet zo heel veel uit. In september ging ik voor een 2de serieuze poging om een billie/theo-polo van de eerste keer op maat te maken. Ik heb toen wat zitten prutsen omdat ik startte met het billie-patroon om een theo-polo te maken, maar de maat, die zat wel perfect. En toen iemand me vertelde dat de polo eigenlijk moeilijker is dan de theo, waren alle mentale obstakels weg gewerkt.  
Het is dus even zoeken, maar dat is het dan wel waard.


Daar waar ik 2 jaar geleden nog heel bang was om te werken met tricot, leek het me nu net gemakkelijker om eerst een try-out te maken in tricot.
Met tricot kan je veel gemakkelijker aanpassen om de juiste maat te krijgen.
Bovendien is mijn man niet zo'n echte hemdenman. Een hemd in rekbare stof zit dan toch net iets comfortabeler dan een katoenen hemd, en is toch net iets gekleder dan een trui of t-shirt.  



Omdat ik de okeren stof al zo vaak gebruikte om te colorblocken, wilde ik, ondanks de perfecte match, toch iets anders zoeken. Ik vond blauwe tricot in exact hetzelfde blauw als de ondertoon van de hoofdstof. Mooi, maar net iets te weinig kleur.
En ach, kiezen is verliezen, dus ik koos niet. Het werd dus een hemd met hoekjes in oker én blauw op de rug, de kraag en het zakje.



Wat ik met de stofrestjes deed? dat lees je hier. Thrinning, als in twinning voor 3, dat moet immers kunnen in tijden van familiefeesten.



stof: drawing grijs blauw


Thrinning Issie en Billie met een hoekje af

Is het de kerstsfeer die me in twinning mood brengt? Of is het omdat er net nu in december nog hele mooie verwerkbare restjes zijn die twinning toelaten?

Het moet gezegd: stofbenodigdheden inschatten voor mannennaaisels, dat moet ik nog een beetje leren. En in tussentijd probeer ik aan 'het betere  restjesverwerking' te doen. Als dat dan een twinning- of zelfs thrinningresultaat oplevert, dan is dat een gepermitteerde bijkomstigheid.
De restjes komen van hier.


 
Voor Alexander maakte ik een Billie met een hoekje af. Of, het was de bedoeling om een Billie te maken met 1 hoekje af, voor en achteraan, maar ik knipte achteraan per ongeluk 2 hoekjes af. Het werd dus een Billie met een paar hoekjes af, en meer plaats om kleur toe te voegen. Helemaal Alexander dus.




Voor Helena's issietop was de restjesvoorraad van het mannenhemd al wat geslonken. Bovendien wilde Helena niet dat het oker duidelijk zichtbaar zou zijn op de trui zoals bij Alexander. Ik maakte daarom een blauwe issietop waarbij de stof van het theohemd in de ruffles werd verwerkt. Ik maakte dubbelzijdige ruffles waarbij voor de onderkant van de ruffles oker werd gebruikt. Op die manier is er aan Helena’s wens voldaan, maar heb ik toch mijn mooie colorblock. 





En all three together speciaal voor mij de koude in, zonder jas, natuurlijk, zo hoort dat in de winter, om toch dat beetje licht te pakken dat er gewoon niet is. Of wat een gezin van een bloggende vrouw lijden kan. Je zal wel verstaan, dat ik niet gewacht heb tot er eentje enigszins op iets trok.


stoffen:
drawing grijs blauw,
donker blauwe tricot
patronen:
billie van zonen09
issie top van sew pony

maandag 25 december 2017

pakjesavond: pillow twins

Weet je nog, vorig jaar? De Dolly Plaid? Bloggers for life?

Ik haakte toen 30 weken lang als absolute haakleek een deken om het daarna weg te geven. Als extraatje haakte ik er een kussen bij.
En toen de winnaar bekend was, en duidelijk werd dat de Dolly Plaid en het kussen echt weg zouden gaan, was mijn moeder een beetje teleurgesteld. Ze vond dat kussen zo mooi dat ik me voornam het voor haar bij gelegenheid nog eens over te doen.

Maar dan begon ik aan de Baby Dolly Plaid waar veel tijd in kroop. En na de Baby Dolly Plaid was de haakgoesting even weg. Mijn voornemen verdween wat naar de achtergrond.
Maar nu, in volle cadeautjestijd besloot ik om toch eens werk te maken van mijn voornemens van toen. 


Het kussen is gemaakt met een honingraatsteek. Dat is een tunische haaksteek. Tunisch haken gaat snel. Het is met een rare haaknaald en is super leuk om te doen. Zeer kidsproof trouwens.
Ik moest wel even naar filmpjes kijken op youtube, maar na 1 rij was ik weer helemaal mee. 
Ik besliste nauwelijks een dikke week voor pakjesavond dat ik kussens wilde maken voor mijn mama en ze zijn nog mooi op tijd af geraakt. Dat wil al veel zeggen.


Ik haakte dit kussen met 3 draden. Om de keurgradiënt te krijgen, verving ik telkens 1 draad door een nieuwe kleur, tot alle drie de draden in de nieuwe kleur zijn.


Dit heb je nodig:
- 2 bollen grijze wol (of een andere kleur die je als basis neemt), 1 bol munt groen, 1 bol petrol
(ik gebruikte fijne apilou van veritas omdat ik dat nog liggen had van mijn Dolly plaid, maar andere wol met een gelijkaardige dikte is vast ook goed)
- tunische haaknaald dikte 8mm
- stof voor de achterzijde van je kussen. ik gebruikte niet rekbare velvet.
- een kussen (40 op 65 cm)


In praktijk ging het ongeveer zo:
- 46 steken per rij
- 20 rijen met 3 grijze draden
- 3 rijen met 2 grijze draden en 1 munt groene draad
- 2 rijen met 1 grijze draad en 2 munt groene draden
- 5 rijen met 3 munt groene draden,
- 3 rijen met 2 munt groene draden en 1 petrol draad
- 2 rijen met 1 munt groene draad en 2 petrolkleurige draden
- 6 rijen met 3 petrolkleurige draden.

Van grijs naar het licht munt groen gebeurt heel geleidelijk. Maar omdat petrol donkerder uitvalt, komt die overgang ook iets harder aan. Daarom koos ik er voor om de achterzijde van de kussens in een donkere kleur te maken. Zo komen de kleuren toch mooi samen.
Ik naaide mijn gehaakt lapje eerst op de (niet rekbare) velvet stof van 40cm op 50cm. Hiervoor moet ik dan het gehaakte lapje wat uitrekken.
De achterzijde van de kussens bestaan uit 2 delen die ver overlappen (1 keer 40cm op 50cm, maar een ruime boord omgevouwen en 1 keer 40cm op 25 cm met ook een ruime boord omgevouwen en vast gestikt.)
Vervolgens naaide ik voor en achterkant van de kussens gewoon aan elkaar. Er zit een kussen in van 40cm op 65cm. Hierdoor heb je mooi gevulde kussens. Omdat de kussens achteraan toch wat open stonden, bevestigde ik nog 2 drukknopen om het geheel wat mooi toe te houden.




Ik heb de kussen maar gauw ingepakt, want anders waren ze al te rap aangeslagen door de kroost.

dinsdag 12 december 2017

Blou party: a green velvet Maya

Als ze 'FEEST' vragen, kunnen ze FEEST krijgen.

De tijdsdruk liet het niet toe om deel te nemen aan de Maya (mom)-Blogtour enkele weken geleden. Ik was daar wat over aan het balen, want ik had eigenlijk wel erg feestelijke plannen met Maya, de jongste telg van Blou.

De feestelijke Blou-Blogtour komt voor mij dus als geroepen.
Een week lang kan je feestelijke versies verwachten van de Cobalt en de Maya. Houd dus zeker de deelnemende blogs in het oog. De andere feestgangers van deze blogtours staan onderaan in dit bericht opgelijst.

Aangezien ik eigenlijk al een redelijk feestelijke Cobalt heb en de feestelijke plannen voor de Maya in mijn hoofd al uitgewerkt waren, moest ik niet lang nadenken over hoe en wat. De enige moeilijkheid was bepalen hoe lang ik mijn jurk nu eigenlijk precies wilde en zorgen dat ik genoeg stof in huis had, donker groene Velvet.




Ik besloot om voor een sprookjesachtige jurk te gaan, en sprookjesachtig, dat is meteen dan ook lang. Voor het rokdeel ging ik piepen bij de Copacabana rok van La Maison Victor. De zakjes liet ik achterwege. Op de rug verwerkte ik een elastiek om de overgang van de top naar het rokdeel toch elegant te laten verlopen (en mee het gewicht van de rok te dragen).




Na lang twijfelen besloot ik om de lengte van de rok ergens tussen enkellang en midi te laten.
Aanvankelijk was het idee om na de blogpost de rok meteen op knielengte te maken, maar nu ik de foto's zo zie en ik de jurk gedragen heb, ben ik toch helemaal fan van deze jurk, en van de lengte. Ik denk dus dat ik het maar zo zal houden en dat ik deze jurk ook effectief zal dragen met Kerstmis. Dat bespaart me meteen keuzestress. Ik durf te wedden dat ik dit jaar voor 1 keer als eerste zal klaar zijn van de hoop.










En de sneeuw, die viel speciaal voor mij, zodat ik sprookjesachtige foto's kon nemen


Maar het was wel kouhouhoud!


Patroon:  maya van Blou
Stof: Stoffenschuur


Ook nog nood aan een feestoutfit? Je krijgt nog tot en met zondag 17 december 15% korting op Cobalt, Maya of Maya Mom met de kortingscode ‘BLOUFEEST‘.


de party bloggers vind je hier:
Babarum | Lielebeesje | Lunatiek | Vlijtig Liesje Knutselt | NaaiSGerief | Stannel | jurkjesmama | Just Delphine | KaatjeNaaisels

woensdag 22 november 2017

recht toe recht aan zonengerief: Billie en Cisse




Ik ben zeer hardleers!
Hoewel het vorige zonennaaisel het wel 30 minuten, dat zijn wel 180 seconden, heeft overleefd zonder kniegat, blijf ik volharden in de boosheid.

Laten we dus nog eens een broek maken voor die sleetse zoon van mij, tegen beter weten in. 

Over de zonen09 patronen is al veel geschreven. Ik kan daar niets aan toevoegen.
De patronen en uitgebreide handleidingen zorgen voor een 100% succes garantie, met recht toe recht aan degelijk zonen- maar ook dochtergerief als eindresultaat dat beter is afgewerkt dan wat je doorgaans in de winkel koopt.

De Cisse maakte ik nooit eerder. Waarschijnlijk heeft de sleetsheid van die zoon daar toch wat mee te maken. Maar deze keer besloot ik dat toch even te negeren.
De Billie moet ik niet meer voorstellen. Billies zijn billies, zonder veel zever, goed passende T-shirten en longsleeves, klaar in een wip. Dat moet gewoon ook niet meer zijn.




Voor de Billie combineerde ik een vosjesstofje (of hertenstofje, of hertens-vosjes-elanden-stofje) met streepjes en een bruin kraagje. Een rijkelijk gevulde stoffenkast laat eindeloos combineren toe en dat levert soms combinaties op die ik op voorhand niet meteen samen zou gezet hebben. 




Omdat de broek vlot combineerbaar moet blijven met andere truien, hield ik de broek eerder sober. Ik combineerde de lievelingskleuren van de zoon: groene stof met oranje paspel en stiksel aan de verborgen poepzakjes.

 

 
(die poezelige handjes mag hij nog lang houden van mij)


en ondertussen haalde ik mijn brei-skills nog eens van onder het stof.
Deze twenties style headband uit Goed Gemutst (die ook mee van onder het stof kwam) zit zo in elkaar en is absoluut beginnersproof. Ik gaf hem aan mijn mama, omdat zij er wonder mooi mee stond (en ik maar zozo).



woensdag 15 november 2017

vleugels voor Oscar: een bloomerpakje en een inktvisje

Een tijdje geleden won ik een super schattig pinguïnjasje.
Dat pinguïnjasje is voor een heel bijzonder kindje. OK, alle kindje zijn bijzonder, maar Oscar is een specialleke. Zonder hem ooit in het echt te zien, zat hij bij de eerste foto's die gedeeld werden, wel meteen in mijn hart.
Het gewonnen jasje is in maat 74. Dus ik had nog eventjes tijd om zelf ook iets te maken voor Oscar. Want zo verse babietjes kan je nu eenmaal niet genoeg in de watten leggen.

Ik had nog restjes van de Scribblesstof van toen ik Helena's trui maakte. Ik kreeg er net een Bloomerpakje én een inktvisje uit de nieuwe Stof voor Durf het Zelvers uit. Nooit gedacht dat het eerste dat ik uit dat boek zou maken voor een baby zou zijn, maar het was allemaal zo snel klaar. Instant voldoening!










En ik had ook nog restjes papier. Papier is eigenlijk nooit ver weg geweest.
Je zou denken, eens je 1000 kraanvogels hebt gevouwen, dat je er eigenlijk ongelooflijk klaar mee bent. Maar eigenlijk is dat helemaal niet zo.
Ik vouw dus nog regelmatig een kraanvogel op een verloren momentje. Ik word er altijd heel gelukkig van. Dus deze vouw ik voor Oscar, en zijn mama en papa en zijn broertjes. Ik hoop dat de vogeltjes blijdschap brengen en wensen vervullen, zoals alleen kraanvogeltjes dat kunnen. Het zijn er geen 1000, maar het is al vast een begin.










vrijdag 10 november 2017

naais to meet you



Naais to meet you

Dat is niet alleen op de echte koffieklets gaan, maar ook op de virtuele koffieklets. En dat is minstens even gezellig.
Ik kreeg het stokje door van Sofie van Zij-kant, een blogster/naaister waar ik me vaak een beetje in herken. Ik ben jaloers op haar lijn en verliefd op haar mooie kristyrok, maar ook die ruffle-t-shirt ga ik zeker ook eens maken voor de dochter.


De vragen:

1. Wat was je eerste stuk dat je maakte en voor wie?

Deze blog is nooit bedoeld om een naaiblog te worden. Het is zo geëvolueerd, maar vroeger breide ik dus vooral, schuimde ik kringloopwinkels af, pimpte meubeltjes en heel af en toe naaide ik ook eens wat.
Het eerste naaisel bleef ongeblogd, was (ondanks de allerbeste intenties) spuuglelijk en was een Secret Santa swapnaaiseltje. Ik maakte een poppendraagdoek uit een retro lakentje.
Het patroontje vind je HIER.
Er zijn gelukkig geen foto's van, hahaha, nee, echt niet.


2. Op welk genaaid stuk ben je het meeste trots?

Ik kan niet maar eentje kiezen. Ik moet bekennen dat ik wel vaker minstens een beetje trots ben als iets af is, om één of andere reden. Of misschien is het een sterk gevoel van voldoening?

Naaien voor mijn man bijvoorbeeld, vind ik echt een reuze uitdaging. Net omdat hij zo kritisch is. Een mannenlijf is ook echt iets anders dan een kinderlijfje. Je kan niet zomaar eender welk kleurtje of printje nemen en de zotste combinaties bij elkaar leggen, maar effen is dan ook weer te saai.
Als ik dan iets af heb en er is een evenwicht tussen saai en toch net iets anders, met een klein accentje, het past mooi aan, en hij doet dat graag en regelmatig aan, ... ja, dan durf ik mezelf gerust voorzien van een speekmedaille.

Op de vleermuistrui ben ik ook trots. Ik maakte de trui voor mijn zoon die zich niet graag verkleed, maar wel een Halloween outfit wilde. Hij was echt de engste vleermuis van het land hoor.
Ik werd totaal onverwacht 2de in een naaiwedstrijd van CompagnieM en de prijzen waren gewoon zot. Ik heb er 'liefde voor stof' aan over gehouden. Sommigen noemen dat gewoon een stofverslaving.


Ook mijn 2 communicanten hebben me erg vervuld van trots.
Niet alleen zijzelf, maar ook de naaisels die ze die dag droegen.
Helena met haar sobere gele jurk waar zo veel uren handwerk in staken of hoe je met een zeer eenvoudig stofje toch een pareltje kan maken.


Maar vooral bij Alexander's communiekleren heb ik nooit eerder zo precies en secuur genaaid.
Paspelzakjes, klepzakjes, revers, de gulp, voering in een vest,... voor een ongeschoolde naaister als ik.
Het was pure slow fashion want ik was toen net geopereerd (aan mijn oor). Ik kon nauwelijks op mijn benen staan, dus ik moest na elk half uurtje even rusten. Het ging zo ontzettend traag, maar net daarom kon ik zo minutieus werken. Ik heb van heel het maak-proces ontzetten genoten, ook van de traagheid. Zelfs het kleine bloedvlekje (van de wonde achter mijn oor) aan de binnenkant van zijn vest is perfect.




3. Welke naaister/ontwerper/blogger/you tuber/ instagrammer zou je graag eens in het echt ontmoeten?

Ik leerde Debora Slujis kennen als juffra Toertjes. De blog is ondertussen niet meer zo actief, al kan je er nog steeds pareltjes vinden. Ondertussen zijn de nieuwe pareltjes te vinden op haar instagramaccount.

Ook Noortjeprullemie zou ik graag eens in het echt ontmoeten om in haar hyper creatieve brein te kijken.

Ik zou de stokjes graag willen doorgeven aan 2 klassebakken in het naaiwereldje:
An van Nononsonsmoms, bekend om haar prachtige jongensnaaisels die steeds een uitzonderlijk hoge graad van perfectie halen.
en
Lindsy van Stannel,. Ik ben nog steeds een beetje blown away van je prachtige gele jurk!

Ik ben benieuwd hoe jullie naaicarriere begon en wat jullie pronkstuk is.


Bloglovin

Instagram Follow