donderdag 17 december 2020

The Capsule wardrobe: De Nia Top en Broek

 

Het mooie weer is ondertussen al even gepasseerd en ik had beloofd om jullie niet te vervelen met zomergerief bloggen in de winter. Maar de Nia Top en Broek werden in de vorige post een paar keer vermeld en het zijn te leuke patronen om niet gewoon even in één beweging mee te delen. 

De Nia Top is een basis patroontje en komt zonder mouwen, en met mooie vlindermouwtjes als extraatje als je je bovenarmen toch wat van stof wil voorzien. Ik tekende mouwtjes over van een gekocht bloesje. Ja, soms doe ik dat, iets kopen om het daarna schaamteloos te kopiëren.

En ik weet niet hoe ze het doet, Bel'Etoile, maar die maat, dat is dus gewoon perfect, heerlijk! Gedaan met borstnepen 10 cm onder of boven je boobs, nee, exact op de juist hoogte. (al lijkt dat nu juist niet op die ene foto, maar 't is wel echt zo)


Patronen: 

Nia Top en Broek Be'Etoile  

Stof: 

Cupro/Tencel burgundy van Meet Milk

The Capsule Wardrobe: Clea Bomber

Een tijdje geleden lanceerde Bel etoile haar capsule wardrobe. Ze maakte een patronencollectie met een aantal prachtig uitgewerkte basispatronen waarmee je een hele kleerkast moeiteloos mee kan vullen. 

Ik had het genoegen en de eer om een aantal patronen uit te testen. Ik zou de Nia top en broek uittesten en de Clea Bomber. Ik hield bewust mijn persoonlijke agenda een beetje leeg om er helemaal voor te kunnen gaan. De Nia top en broek zaten zo snel in elkaar, dat verliep erg vlotjes. 

Maar dan gebeurden er een aantal zaken op mijn werk waardoor die netjes vrijgehouden persoonlijke agenda volledig vol liep en de geknipte Clea bomber ongetest bleef liggen. 

De deadline voor de test hield ik dus niet. Maar knipwerk was gedaan, de stof was te mooi (een oud lapje van Lotte Martens met voering van Dear Stella), en die Clea Bomber wou ik te graag, een jas staat al zo lang op het lijstje!
Van zodra er terug wat ademruimte kwam, zette ik dus door en maakte ik mijn Clea Bomber, de eerste jas die het verder schopte dan geknipte stof onderaan mijn naairekje (want jawel, daar liggen 2 geknipte jassen). 


Ik gebruikte dikke wollen stof en zette aan de zijkant steekzakken in zodat de Clea Bomber ook echt als jas kan dienen (want een jas zonder zakken is gewoon erg vervelend).

 

Patroon:
Clea Jacket, Bel ' etoile

Stof:
een oud lapje stof van Lotte Martens
voering: Dear Stella Bear with me, Stoffenschuur


maandag 14 december 2020

Linkparty 16: Fibre Mood Bea

Die to sew lijst, dat is zoals de was, maar dan leuk.

 

Zoals je maar kan blijven wassen en wassen, die bodem van de wasmand krijg je nooit te zien. Zo gaat dat ook met mijn naailijstjes. Je kan blijven naaien en naaien, maar zonder ideeën kom ik nooit te zitten, zonder tijd helaas wel. 

Met de uitgave van editie 12 van Fibre Mood breidde mijn to sew lijstje al weer uit met 3 stuks. Gelukkig kreeg ik opnieuw een preview van Fibre Mood waardoor ik al vast 1 van die drie stuks op het lijstje zou maken. Ik koos voor de Bea broek/culotte. 

In het magazine wordt gekozen voor iets stuggere stoffen zoals nepleder en dat werkt prima. Voor mezelf heb ik al lang geleden geleerd dat ik het moet hebben van soepele stoffen. Ik koos dus voor een stevige, maar toch erg soepele viscose slub van Madeline de Stoffenmadam. 

Ik verlengde de Bea een klein beetje. De broek is voorzien om iets korter te dragen, maar ik verkies de 'enkel-bloot-lengte'. Verder paste ik helemaal niets aan, aan deze ritsvrije ingenieus ontworpen broek. Een heerlijkheid om te maken.
Een heerlijkheid om te dragen.
Een heerlijkheid om te combineren.

Casual met een sneaker:


 
of iets chiquer met een hakje: 
 


donderdag 12 november 2020

De Hugo polo zonder polo

Kijk, ik sta echt super super veel achter met bloggen. Ik kan dat onmogelijk inhalen. Ik ga dat dus ook niet proberen. Maar dit bericht is niet al te zomers en stond eigenlijk al sinds juni klaar. Ik moet gewoon op publiceren drukken en voor de andere projecten pik ik dan de draad weer op vanaf nu, goed?
 
Een patroon aanpassen tot het helemaal juist zit, vind ik voor mezelf heerlijk, maar voor mijn man vind ik dat best lastig.
En hoewel ik 'zijn' ding wel vind Zonen09, heeft mijn man duidelijk geen Zonen09 lijf. Ik moet ontzettend veel aanpassingen doen aan de patronen. En dat is al wel gelukt voor de Theo, maar voor de Billie ben ik daar nog niet in geslaagd (en ik heb nu eenmaal niet altijd zin om een Theo te maken).
 
Daarom wou ik het echt graag eens proberen met de Hugo polo uit Fibre Mood. Dat was echter buiten de handleiding gerekend en buiten de glibberigheid van de stof (maar onwaarschijnlijk zacht). 
 
Ik weet niet waar het precies aan lag, aan het patroon, aan het gebrek aan het volgen van de handleiding, aan het gebrek aan geduld of aan de stof? Alleszins, dat polo-gedeelte, dat kwam niet echt goed. Ik kon het geheel dus óf wegsmijten, óf er nog het beste mee proberen te maken. De stof was veel te goed om weg te smijten, dus het werd het tweede. 
Ik kon gelukkig nog net een voorpand uit het restje krijgen en mits heel voorzichtig lostornen, kon ik de de ongeschonden patroondelen nog recupereren. In plaats van het voorpand nu door te knippen, liet ik het pologedeelte gewoon achterwege.
Ik maakte dus eigenlijk de hugo polo zonder polo. Een longsleeves dus 😂. 
Maar ik paste wel niets aan en echt, die zit zo perfect! Ik denk dat ik een nieuw vast T-shirtpatroon gevonden heb. Ik voel bandwerk komen! Voor mijn man nog wel! en wie weet, met andere stof, maak ik er wel eens een poloversie van.




Je ziet het, ik had weer heel veel tijd om foto's te nemen en de man vindt dat ook geweldig plezant om op foto te staan 😂



vrijdag 19 juni 2020

Ida Betsy and the wedding bells

Ida and Betsy and the Wedding bells 👰
Het is maar een grapje 😂
Maar het had gekund.

Zeker als je weet dat onze echte huwelijksfoto's effectief op 200m van dat veld werden genomen en ook de feestzaal op slechts 100 meter (de andere kant uit) van dat veld gelegen is. Het was dan wel herfst, maar ook een vergelijkbare 25°C.

(en ja, dat is een beest aan mijn rug, maar geen idee welk beest, maar ik vind de foto wel mooi)

Ik kocht ooit 3 meter crèmekleurige crêpe, zomaar, zonder echt een concreet plan. Maar ik vond de stof zo mooi. Ik bleef er telkens weer naartoe gaan, mijn brein op volle toeren aan het draaien wat ik er mee zou doen dan. Omdat ik daar niet helemaal uit geraakte, maar de rol met stof niet kon loslaten, kocht ik dan maar zeker genoeg om zeker te zijn dat ik die vage plannen kon realiseren als het er ooit van ging komen.
En toen kwamen bij de preview van Fibre Mood 10  Betsy en Ida voorbij. Ja, daar moest ik dan ineens niet meer over nadenken. Dat zag ik zo voor mij. In volle quarantaine dacht ik er een strand bij, uitgestrekte lavendelvelden of zonnebloemen, ... ZOMER dus.

Aan de Ida veranderde ik niet.
Dat was gewoon perfect zo. Een heel snel klaar project zonder al te veel tierlantijntjes. Ik maakte wel een maatje kleiner dan ik gewoonlijk maak, omdat de ervaring leert dat dergelijke tops (Lauren is er nog zo eentje) al eens wat te los uitvallen, dat het zijn elegantie wat verliest. Deze top, ik zeg het je, gaat zeer weinig de binnenkant van mijn kleerkast zien. Die past gewoon overal bij.



Aan Betsy veranderde ik wel wat. Ik bepaalde eerst hoe lang ik de rok achteraan wilde hebben en keek dan hoe hoog de rok vooraan kwam.
Omdat het hoogste deel van de rok vooraan uitkwam op het dikste van mijn kuiten, tekende ik de boog vooraan iets minder scherp af (een goeie 5cm lager). Daardoor heb je minder dat asymmetrische effect, maar dat is natuurlijk een keuze, of je dat net wel of net iets minder wil.




Aan de taille naaide ik de elastiek nog eens door. Niets irritanter dan een draaiende elastiek in de was.
Ik weet het, weides waren super populair bij de linkparty om Fibre Mood 10 te lanceren, maar die weides staan dan ook gewoon bijzonder mooi momenteel.
En hoe idyllisch het er ook uitziet, check je wel even op teken als je door en weide bent gewandeld? Better safe than sorry.







Benieuwd naar de andere creaties uit Fibre Mood 10? check ze zeker even hier
Er staan werkelijk pareltjes in.

Patronen:

Stof:
maar een live bezoek aan de bakstenen winkel is echt een aanrader. Hier kan je de openingsmomenten volgen en je kan altijd met een groepje een afspraak maken. Dan openen ze speciaal voor jullie.


woensdag 3 juni 2020

citroentjes en strepen

Op naaiweekend wist ik een klein lapje cintroentjes op de kop te tikken. Ik wist toen ook al wel dat het lapje stof te klein was, te klein om er een T-shirt uit te krijgen alleszins, maar te mooi om niet te laten liggen.

Toen ik begon te tekenen, kwam ik vrij snel uit op iets wat leek op een patroon dat ik ergens ooit, lang geleden in een ottobre meen gezien te hebben. Het is een patroon voor een onderlijfje, maar misschien kon ik er wel van vertrkken. 
En jawel, in Ottobre 6/2013 vond ik het ideale patroon om mee te spelen. Het enige wat ik veranderde aan het patroon, was dat ik het onderste gedeelte iets losser maakte, met een klein fronsje.


Voor de short werkte ik opnieuw met de TinTin van Iris May.
Ik maakte een paspel om de zakjes af te werken en doorstikte de elastiek. Hierdoor gaat die elastiek niet draaien na de eerste wasbeurt, want niets zo irritant dan draaiende elsatieken.
Ik rek daarvoor de elastiek volledig uit bij het stikken en gebruik gewoon een rechte steek. Het is een beetje een evenwicht zoeken tussen de elastiek uitrekken (met 1 T) en niet trekken, maar meegeven onder je naaimachine. Waarschijnlijk is het nog beter om een zigzagsteekje te gebruiken, maar ik ben ook maar autodidact. Ik doe ook maar wat.
Veel anders valt er niet over te vertellen
TinTin = snel-klaar-gerief, punt










woensdag 27 mei 2020

Theo met zipper

Een hemdje met een rits, dat zat dus al een eeuwigheid in mijn hoofd, om 'eens' te maken. Maar 'eens' is altijd een nogal ruim begrip geweest als het op naaien aankomt.

Dat hemdje met een rits was ook al een hele tijd vrij concreet dus stof, rits, patroon, ... dat lag allemaal gewoon te wachten tot de schop onder de kont kwam.
De schop onder de kond kwam er onder de vorm van puppyoogjes van mijn zoon. "Wanneer maak je nu nog eens iets voor mij eigenlijk?"



Ik had een klein stukje GO BANANA-stof van See You at Six liggen. Dat lapje wordt ook niet groter met de tijd. Het gaat traag, maar de zoon daarentegen, groeit wel. Veel langer kon ik dus ook niet blijven wachten om het hemdje te maken. Anders zou ik het er gewoon niet meer uit krijgen.

Ik gebruikte de Theo van Zonen09 als basispatroon. Dat patroon ken ik goed genoeg om te weten hoe ik dat moet aanpassen om er een rits in te krijgen en de kraag aan te passen (ombuigen en "inronden") om zonder staander te kunnen werken.

Als beleg aan de rits gebruikte ik rechte stroken van 4cm breed. (Ik probeerde het eerst zonder beleg, maar dat was geen optie omdat de rist dan zou schuren)
Het zakje werd, net zoals de mouwen, afgewerkt met boordstof. De rugpas werd niet dubbel genomen.





Ik heb dit zo lang uitgesteld omdat ik niet zo goed wist hoe ik de patroon-aanpassingen moest aanpakken, maar eigenlijk was die twijfel voor niets nodig.
Alexander houdt niet zo van knopen en vindt de rits geweldig. En ik vind een rits minder werk.
Win-win.
De kans is dus groot dat er nog zipper-theo's zullen volgen, nu ik weet hoe het moet.


Coronatijden doen hem soms tegen muren op lopen. Beetje veel energie dat er soms uit moet.


De puppy-oogjes:

 



Bloglovin

Instagram Follow