dinsdag 27 december 2016

Leeskussenfestijn

Toen ik voor de sew alongs van Bloggers for life aan het naaien ging, waren mijn kinderen er opvallend graag bij. Zij vinden het duidelijk leuker als ik 'dingen' naai in plaats van kleding.
Ik ben nog niet helemaal mee in die trend. Vooral voor mezelf en voor mijn man heb ik nog heel veel stof en nog veel meer inspiratie en zin. Dus als het aan mij ligt, zie ik daar niet gauw verandering in komen.
Maar aangestoken door hun enthousiasme beloofde ik hen om voor hen toch wat meer 'dingen' te gaan naaien. En belofte maakt schuld.

Ik knipte op een avond 4 leeskussens bij elkaar.
Eentje maakte ik voor de juf van het 1ste leerjaar? De 3 andere kussens zijn voor hen. Ik gebruikte voor de (thuis)leeskussens mijn retro stofjes. Als je ze combineert, krijg je een kleurrijk en vrolijk geheel.




Als extraatje maakte ik met de retro flanellen bloemenstof en een oud wollen deken nog 2 dekentjes om onder weg te kruipen. Als ik ze daarmee niet aan het lezen krijg, zal het niet aan mij gelegen hebben.

 

 
 
Heerlijk dat ze dat nu samen kunnen doen, of samen en voor elkaar.









maandag 26 december 2016

jaaroverzicht 2016


de laatste week van 2016,
tijd om even terug te blikken op wat 2016 is geweest
en vooruit te kijken op wat 2017 zal brengen.

2016:

15 meisjesnaaisels



8 jongensnaaisels (sorry boy)



9 naaisels voor mezelf



2 mannennaaisels (sorry to you too, just getting started)
maar zien jullie dat ook? ik zie er wel een lijn in, haha, lol



en tot slot nog wat kindernaaisels



Maar laten we het grote haakproject niet vergeten, dat sinds gisteren pas echt helemaal af is (met floshkes). Straks nog inpakken en op de post doen. De Dolly Plaid.



Maar ondanks al het gehaak en genaai en geknutsel was 2016 het jaar waarin ik afscheid nam van mijn vader. Een vader die zo veel was, behalve een vader. Een vader die ondanks alles echt mijn vader was. En ik zijn dochter. Een vader die ik terug vond in dia's, foto's en muziek. Verdriet dat echt is, dat met uitstel komt, soms hard en soms weggemoffeld, soms verrassend en in kleine dingen, soms bij de klassiekers als Vaderdag of zijn verjaardag. Verdriet om zijn dood en verdriet om zijn leven.
dus
5.000.000 tripjes down to memory lane, want daar is waar ik hem vind.






2017:
- meer mannennaaisels en meer kleur in de mannennaaisels
- meer lange termijn projecten waar ik rustig mijn tijd voor neem, ideeën laten rijpen, uitzoeken, proberen, testen, passen, ... tot het perfect is, het hele proces, maar dan in slow motion
- en minder gehaast van het ene project naar het andere, stof kopen en al weer met andere ideeën spelen, nooit genoeg cultuur, een overvloed aan inspiratie, de trein in mijn hoofd nooit tot stilstand krijgen, nooit helemaal tevreden
- meer (of beter gezegd, eindelijk) breiwerk,
- nog een dolly plaid maar dan een babyversie (in de maak, met handleiding, verwacht in januari)
- nog een jaartje met een communicant, hoezee!
- een ooroperatie, en daarmee ook een volle 10-beurtenkaarten, hopelijk niet met 11de beurt gratis
- misschien een nieuwe hobby, of beter gezegd een oude hobby die van onder 't stof wordt gehaald
- naaien met mijn dochter

zondag 18 december 2016

to beautiful endings and new beginnings: de uitslag van de bloggers for life actie

(Een titel met meer dubbele bodems kon het waarschijnlijk niet worden, mijn excuses daarvoor)

Ik kreeg van zo veel mensen de vraag of ik zot was geworden, dat ik zomaar 30 weken werk weg gaf.

Maar ten eerste:
Het was niet zomaar, het was voor het goede doel, een echt goed goed doel. Aan alle mensen die hier aan hebben bijgedragen, in het bijzonder Annelies en Sarah, maar natuurlijk ook aan iedereen die lotjes kocht: een wel gemeende ontzettend dikke merci

5778 maal dank

En ten tweede:
Ik had zo veel redenen om hem wel weg te geven, of vooral, niet te houden, dat ik eigenlijk niet anders kon.
Ok ok, mijn man vond de plaid niet zo leuk (understatement hoor), maar dat is natuurlijk niet de belangrijkste reden. De belangrijkste reden is:
Hoe veel energie je in iets of iemand in stak, hoe graag je dat iets of die iemand ook zag of ziet, hoe moeilijk het soms is, soms is loslaten het enige wat je rest.

Ik heb gehaakt toen alle andere creatieve bezigheden niet meer lukten, omdat mijn hoofd vol tranen zat, ik heb gehaakt om te rouwen, om te vergeten en om te herinneren, ik heb gehaakt om te ontspannen, ik heb vooral ook gehaakt voor het plezier, hé ja, absoluut,
en ik heb gehaakt om los te laten.
Dus is er dan een andere bestemming voor het resultaat van al dat haken dan het los te laten en weg te schenken aan een goede doel dat mijn vader zeer nauw aan het hart zou gelegen hebben.
Ik dacht van niet.

Dus met heel veel liefde gehaakt en helemaal voor jouw

proficiat Mieke Turtelboom,
 
jij mag een Dolly Plaid onder je kerstboom leggen. Laat je me nog weten of je floshkes wil (draadjes aan de uiteinden) :-), dan maak ik ze er nog gauw aan, zodat het nog voor Kerstmis bij jouw onder de boom ligt.

Hiermee kan ik mijn Dolly Plaid verhaal afsluiten, en daarmee ook mijn bloggers for life avontuur.
to beautiful endings


and new beginnings dan?
Met al dat haken heb ik natuurlijk ook wel wat de smaak te pakken hoor, absoluut zeg. Al moet het allemaal geen 30 weken meer duren.
Omdat ik tegenwoordig nogal veel in een wachtzaal zit (niks erg hoor), waar je anders gemakkelijk zo veel tijd verliest, besloot ik om eindelijk werk te maken van de mini Dolly Plaid, net groot genoeg voor een vers vers boeleke (nee nee, niet mijn vers boeleke) dat nog eventjes mag blijven zitten, want anders geraak ik niet op tijd klaar. Laten we dat afspreken.


to new beginnings

Geen Dolly Plaid gewonnen maar misschien voor een ander blogger for life maaksel lotjes gekocht?
hier en hier vind je alle winnaars.

maandag 5 december 2016

bloggers for life 2016: dolly plaid

Toen ik in april begon te haken aan de Dolly Plaid, een croched along van La Maison Victor, was mijn doel niet zo zeer het haken van een plaid. Ik ben niet zo van de lange termijn doelen (al zullen jullie me nu vast niet geloven), dus keek ik nooit verder dan het patroon van de week, 12 tot 13 rijtjes haken en dat 30 weken lang.

Pas na die 30 weken verscheen daar plots een plaid als een verzameling van 30 x 12 rijen van 250 vasten per rij, afgewerkt met 3 rijen aan elke zijde en nog eens enkele rijen extra bovenaan en onderaan, zonder floshkes.
Voila, 92.660 vasten,
allemaal voor Bloggers for life dat dit jaar in het teken staat van de VZW Altijd vrouw.
Ik deed er speciaal voor Bloggers for life (44 x 40) 1760 tunische honingraatsteken bij in de vorm van een bijpassend kussen.
Een bundeltje warmte






Wat kan jij winnen?
- hoe dan ook steun je het goede doel, en steek je daarmee zo veel vrouwen een hart onder de riem
- daarom krijg je sowieso al een virtuele kus van mij

Maar misschien ben jij wel de gelukkige die de Dolly Plaid met bijpassend kussen in huis haalt.
- afmetingen van de plaid: 1m60 op 1m30
- afmetingen van het kussen: 39cm op 42cm (ongeveer hé)
- voor een beetje warmte van jouw door het goede doel te steunen, stuur ik je dus heel veel warmte terug (letterlijk en figuurlijk), fair deal lijkt me
- ik voerde de plaid uit zonder franjes, maar als je toch graag franjes wenst, geen probleem. Laat het me even weten en ik maak die franjes er voor jouw gewoon aan.




Wat moet je doen om kans te maken?
- Vul hieronder het formulier in,
- Duid aan hoeveel lotjes je wil kopen. Elk lotje kost 2 euro
- Duid aan voor welk stuk je lotjes wil kopen. Wil je de Dolly plaid winnen? dan duid je hier nr 42 aan.

- Schrijf het juiste bedrag (jouw gekozen aantal lotjes x 2 euro) over op het rekeningnummer
BE69 3770 2596 1378
- met volgende mededeling: nummer van het veilingstuk (42 in dit geval) - je naam - je voornaam - het aantal lotjes dat je kocht.

 -  De trekking vindt plaats op 18 december. De winnaars worden hier, (en op de desbetreffende andere deelnemende blogs) en op de facebookpagina bekend gemaakt.


- fingers crossed






Geen zin in een plaid? Liever een tas misschien of een kleedje of het perfecte geboortegeschenkje? of gewoon ook benieuwd naar wat andere blogsters maakten? Hieronder vind je een overzichtje van week 4.

32: Khadetjes  |  33: Soft Cactus  |  34: de Zusters van  |  35: Lily & Woody  |  36: Paspelpoezen  | 
37: de Zussen  |  38: de kinnekes Cloots  |  39. 128  |  40. Petit Bout de Chou  |  41. Babarum  |  42. Vlijtig Liesje

woensdag 30 november 2016

als meisjes de broek dragen: een oversized cocoon sweater en een skinny jeans

dat Helena liever geen kleedjes meer draagt en een hekel heeft aan broekkousen, liet ik al meerdere keren vallen. Dat er dus al een tijdje een broek in de voor Helena op de to-sew lijst staat, zal geen verrasing zijn.

Op het Stoffenspektakel in Hasselt vond ik de meest perfecte stof voor die broek:
gouden rekbare jeansstof die toch zacht aanvoelt.
In Knippie 5/16 vond ook het geschikte patroon voor een skinny jeans.



En bij een skinny jeans hoort natuurlijk een loose fit oversized sweater.
Voor de sweater gebruikte ik de cocoondress als basis.
- Ik koos een maatje groter voor de breedte. Ik maakte mt 8y terwijl ze anders op mt 6y zou vallen.
- Ik kortte het geheel in tot mt 4 voor het voorpand en tekende er het achterpand bij
- Ik knipte de schouderstukken weg en verving ze door fuchsia nicky velours schouderstukjes. De vlindermouwtjes liet ik in deze versie achterwege.
- De mouwen verlengde ik tot lange mouwen.  
- en ik voegde een eenvoudig halsboordje toe



Het had naar mijn gevoel wat smaller gemogen, maar de dochter houdt duidelijk van deze oversized sweater versie. De drager heeft altijd gelijk en zo kan ze de sweater ook nog heel lang dragen. 
 

 


 
broek:
patroon 23 uit Knippie 2016/5
stof van het stoffenspektakel
 
trui:
 


woensdag 23 november 2016

Mannengerief: de titus en een billie

Dat hij niet zo houdt van fantasietjes
Dat hij vooral houdt van praktisch, functioneel, goede basics
Dat ik een aantal prachtige patronen wil uitproberen
Maar ik eerst zijn maat beter moet leren kennen
En dat het dus eigenlijk eens echt zijn toer is

Ik heb het over mijn man natuurlijk.


En omdat ik ook echt iets wilde naaien dat hij echt zou gaan dragen en niet alleen om mij blij te maken, zoals vorige keer, besloot ik de verrassing weg te laten. Zo had hij inspraak in de stofkeuze (alles mag, als het maar donker is en niet kriebelt) en kon ik alles opmeten en hem laten passen tot het goed zat. Voor nu en voor later.
Vergeef mij dus ook mijn gebrek aan fantasietjes, accentjes of (kleurrijke) details. Geen paspels, zakjes, contrasterende stoffen of pattern hacks. Eerst plain and simple. Dan beloof ik dat er volgende keer (ja, die komt er zeker) iets meer "eigen inbreng", "dat kleine hoekje af" in komt.


1. De Titus, La Maison Victor, Winter 06/2016

Ik koos voor 'quilted sweat'. Ik kocht de stof elders, maar ik vond hem ook bij Lizzy l'oiseau. Dat kwam goed uit, want ik maakte met het restje stof van de Titustrui een super saaie trui voor Alexander. Die trui wil ik nu van een upgrade voorzien, maar daar had ik toch nog een klein beetje extra stof voor nodig, maar dat komt dus later (en zo blijven we bezig natuurlijk).
Ik gebruikte geen boordstof, gewoon enkel de quilted sweat.

 

 




2. De Billie (voor volwassenen), Zonen 09
Het was even zoeken naar de juiste lengte/omtrek van het V-halsje. En dat V-halsje werd er een paar keer ingezet en weer uit gehaald. En de maat mocht waarschijnlijk net een tikkeltje ruimer. Dus dat schrijven we op. Al zat de iets stuggere stof er waarschijnlijk ook voor iets tussen. Maar ondertussen leerde ik een V-halsje maken en inzetten met mijn ogen toe.

 
 




zaterdag 12 november 2016

Bloggers for life deel 3: vreetzoppers

Voor wie de bloggers for life actie een beetje volgt, moet ik ze niet meer voorstellen, de vreetz'oppers.
Voor de dochter maakte ik al eerder een zorgenvriendje. (en hout vasthouden, maar voorlopig is het een zonder-zorgen-vriendje). Dat was zonder handleiding. Dus nu, zo met handleiding en patroontje, ging het eens zo goed.

Ik wist ook al meteen welk stofje ik zou gaan gebruiken (waarschijnlijk mijn oudste stofje uit de collectie), want net zoals bij de andere sew alongs, ben ik niets speciaal gaan kopen, met uitzondering van 3 ritsen die dan nog de verkeerde bleken te zijn.
Perfecte restjesverwerking dus.

En weet je dat vreetz'oppertjes een beetje als mensen zijn? Ze zijn niet perfect, maar dat is niet erg, dat maakt hen allemaal een klein beetje met een hoekske af, en allemaal uniek. 2 verschillende oortjes? Een rits iets te wijd ingezet? Niet perfect in een cirkeltje gestikt?
Dat was allemaal zo de bedoeling weet je ;-)

I present you, broer en zus vreetz'opper

 
 


 
 
nog even mooi lachen voor de camera: 
 
 
 
zeg, en hebben jullie 't al gezien?
alle creaties voor de veiling zijn nu al te bewonderen
De eerste veilingweek gaat nu maandag al van start, dus hou de virtuele portemonnee al maar klaar, want er staan werkelijk prachtige stuks tussen.  


donderdag 10 november 2016

Dolly plaid: week 30

30 weken, ja der-tig.
En der-tig, dat is ... lang. Dat is bij benadering 92.660 vasten lang.

Iets meer dan 30 weken geleden had ik zo mijn eigen redenen om mee te doen aan de crochet along. Al verklaarden velen mij voor gek.
Ik kan na die 30 weken wel zeggen dat de crochet along op verschillende punten mijn verwachtingen heeft overtroffen. Ik laat graag in het midden in welke verschillende betekenissen.

Maar eentje wil ik wel aanstippen: hij is mooier en zachter geworden dan ik had gedroomd. En dat gebeurde pas in de laatste week, na 30 weken en na de afwerking. het gevoel dat hij eindelijk af is en zo mooi is geworden, geeft zo ontzettend veel voldoening en ik kan het niet laten, het vervult me van trots, trots dat ik doorgezet heb.

Dus voor de laatste keer:

Haak 1 rij donkergrijs

Haak 1 rij ecru

Haak 1 rij donkergrijs

Haak 4 rijen ecru


Gelukkig hebben we een grote tafel, maar ook die is niet groot genoeg voor de Dolly Plaid. Ik klok af op 1m58 lang en 1m29 breed



Ik moet bekennen dat ik heel lang heb getwijfeld:
"to floshkes or not to floshkes, that was the question"

Ik liet me bijstaan door een schitterende jury, die grotendeels koos voor 'not to floshkes'
Maar ik vond "met floshkes" eigenlijk wel mooier.
Maar zonder floshkes, zo plain and simple and straight, ik begreep de jury daar ergens ook wel in.
Mijn man, mijn liefste reality check, die het hele gebeuren lijdzaam heeft aanschouwd 30 weken lang, zei hoofdschuddend: "not to floshkes, meiske",
"Want floshkes worden kei rap vuil, zeker als het witte zijn, en een plaid met floshkes, dat is alleen maar ambetant en gaat kriebelen als ge der onder ligt"
(het fikt anders wel beter, maar dat is een euh inside joke)


Het werd dus: zonder floshkes
Ik boordde de hele plaid wel af met een paar extra rijen aan de zijkanten en aan de onderkant. Die paar rijen extra maakte het verschil tussen een homemade plaid en een afgewerkte plaid. Als je er dan toch al 30 weken aan hebt gewerkt, kunnen die paar rijtjes er nog wel bij.


En dan nog even dit:
30 weken geleden had ik niet het idee om die mooie plaid te houden. Ik heb altijd het idee gehad om hem weg te geven. Zeker toen bleek wat mijn man zijn plannen waren met de plaid, ahum.

Wil je weten wat meer warmte geeft dan een Dolly Plaid give-away en een rituele brandstapel samen? Hou dan zeker deze websites in het oog:
http://khadetjes.blogspot.be/
http://liezewiezewoes.blogspot.be/
https://www.facebook.com/Bloggers-for-Life-845241458928986/


Dit 'kindje' is af




Bloglovin

Instagram Follow