zaterdag 28 februari 2015

schoonheid in de ochtendspits

opstaan, toch nog gauw een douche, koffie zetten, havermoutpap maken, bokes smeren voor de kindjes op school, appeltjes schillen, slaatje voor op het werk, ha drinken vergeten, kleren uitkiezen voor de kindjes, aankleden, tanden poetsen, waar is die andere schoen nu van de dochter, nog snel haren kammen (van de dochter, de rest van het gezin heeft kort haar), naar buiten hollen, want al weer te laat, dju, auto bevroren ...
daar ben ik even mijn fototoestel voor gaan halen

het dak is mooi

Het raam daarentegen (aan de binnenzijde) is buitenaards, uitzonderlijk, prachtig, bijzonder
  


 

en natuurlijk was ik te laat op het werk. maar gelukkig bestaat er niet echt zoiets als te laat komen omdat we onze uren een beetje zelf kiezen. Maar ik had wel een verenpracht kunnen aanschouwen, een rustmomentje met een vleug verwondering in de drukke ochtendspits.

zondag 22 februari 2015

Recycleknutsel 3: Knutseltafel

Alweer niet helemaal een recyclageproject pur sang maar eerder pimpen. ik vergeef het mezelf ;-)

Het tafeltje stond eigenlijk al een hele tijd verborgen onder mijn werktafel in de kelder en ik had er elke keer over gekeken.
Eigenlijk stond er niet zo veel te gebeuren, want het tafelblad was op zich nog heel erg mooi. Enkel de poten hadden misschien een ander kleurtje nodig dan het afgebladderde wit.
De olifant op het tafelblad knipte ik uit een restje plakfolie.
Ik vermoed dat die er weer zal af moeten nadat de dochter een paar keer een ribbel heeft gekleurd door het kleine reliëf van de olifant. Maar tot dan houden we het zoals het nu is.





maandag 16 februari 2015

recycleknutsel 2: van een olifant een wolk

Toen mijn ouderlijk huis verkocht werd, haalde ik deze rol stof van de zolder. Mijn moeder maakte er ooit gordijnen mee die ik nooit mooi gevonden had; te licht van kleur in het interieur. Maar de stof op zich vond ik te mooi om weg te laten gaan, dus de stof verhuisde van de ene zolder naar de andere. En hoezeer ik een hekel had aan die licht uitgevallen gordijnen, ik vind de stof nu mooier elke keer ik er naar kijk, net goud met wolkjesgrijs.

 

Omdat het niet echt recycleren is, met deze stof, want stof is stof en ik maak er iets mee, doe ik er een dubbele mee:
 
Ik maakte vorig jaar een wolkjeskussen. Omdat het zo veel succes had en steevast voor ruzie zorgde wie er op het kussen mocht, maakte ik nog een (iets kleinere) olifant erbij. Helaas was daarmee het ochtendlijke geruzie nog niet van de baan. Want hoewel ze de olifant erg leuk vonden, lag het wolkje gewoon veel beter, en daar dienen kussens toch voor.
Dus na een uitgebreide gezinsraad werd beslist om al vast de inhoud van de olifant te recycleren en de buitenkant te ruilen voor nog een wolkje, precies hetzelfde als het andere. 

te lui om om te zomen, dus nam ik de kartelschaar, hopelijk heb ik daar later geen spijt van





De averechtse kant is minstens even mooi en de favoriete kant van de zoon. Ze hebben ze dus elk een kant, allebei tevreden, of een reden om ruzie over te maken, we zullen zien wat het wordt.
 
 
Eigenlijk zit ik met een jarige in huis. Eigenlijk ben ik nu officieel 6 jaar een mama, dus eigenlijk is het ook een klein beetje mijn eigen verjaardag.
Aanvankelijk had ik het idee om een kleurrijke kroon te maken, een beetje zoals ik eerder deed voor de secret santa maar dan 'rozer'.
Maar met de recycle-uitdaging bedacht ik dat ik misschien toch eens niets in huis moest gaan halen voor die kroon en kijken wat voor bijzonders ik al had, zonder dat er nog een stofje bij moest komen. Tijdens die zoektocht vond ik eigenlijk niets dat helemaal was wat ik in gedachten had. Tot ik bedacht dat het uiteindelijk ook niet altijd roze of fel gekleurd moet zijn. Als ik de gordijnenstof zou verkocht krijgen voor 'goud', zou mijn kritische 6-jarige deze misschien wel minsten even leuk vinden dan een roze evenbeeld.

 
 

Nu ja, een onverdeeld succes was de kroon ook weer niet. hij kon alleszins niet opboksen tegen het prachtige mega mindy pak. Gelukkig wilde ze voor de taart en de kaarsjes nog wel even het masker inruilen voor een kroon. (en als je goed oplet, zie je langs haar nog een stukje mega toby zitten)



zondag 8 februari 2015

recycleknutsel 1: rok wordt broek

Ik werd uitgedaagd om 5 dagen lang recyclemaakseltjes te plaatsen op Facebook. Op mijn lijf geschreven, echt leuk, ik zit voortdurende met ideeën in mijn hoofd, dus dit was het duwtje dat ik misschien nodig had om terug wat meer in actie te schieten. Ik zit echter met een jarige dochter en drie feestje die daaraan gewijd worden, een voltijdse baan en een drukke periode bij BorstvoedingVZW. Ik geef mezelf dus een week tijd per recyclemaakseltje (mag dat, de regels zo naar mijn hand zetten?). dus 5 weken lang op zondagavond een knutselarijtje klaar waarbij recycleren centraal staat, te beginnen met vandaag.

Rok wordt broek

Ik zou zweren dat ik er een foto van maakte voor deze lang voorbereide vòòr en na, maar niet dus, ik kan nergens mijn kringwinkelvondst terugvinden. Maar ik reken op jullie verbeelding. Als je al eens in een kringwinkel bent geweest, of in de kleerkast van de oma bent gedoken, dan ken je ze vast wel, de 'prachtige' ruim uitgevallen pied de poule kokerrokken.

Hoewel je er werkelijk over valt in de kringwinkels, heb ik best lang moeten zoeken naar het perfecte exemplaar:
- juiste kleurencombi
- zacht
- ruim genoeg
- geen panden

De oma-rok bestond uit 4 delen, die ik eerst zeer minutieus uit elkaar haalde, want ik zou ze allemaal nodig hebben (1 voorpand, 2 achterpanden, het was immers een rok met split, en de tailleband). Ik heb de stukken stof 2 keer gewassen om de typische mottenballengeur er uit te krijgen en verschillende malen met stoom gestreken en vervolgens zelfs tijden het naaien nog vergeten draadjes uit geplukt. De rok kostte dan wel maar 2.5euro, ik heb er wel mijn werk mee gehad om de stof weer helemaal mooi en gebruiksklaar te krijgen.

maar dus ook geen voor foto, enkel een paar making of en na foto's




Bloglovin

Instagram Follow