zaterdag 27 februari 2016

duck duck goose: the louisa sisters

De KCW staat dit seizoen in het teken van TOYS. Dat kan je zo ruim nemen als je wil natuurlijk. Maar waar speelt mijn oudste dochter eigenlijk mee?
Ze leest graag en ja, dansen vindt ze ook leuk en tekenen, ... maar echt speelgoed? een poppenmie is ze alleszins nooit geweest. Ik kon zo meteen niets verzinnen, dus ging ik gewoon aan de slag. Verzin de eendjes vangen op de kermis er dus gewoon maar bij.

Tijdens de uitverkoop van Liesellove kocht ik een paneeltje met eenden. Eigenlijk wilde ik er een rokje mee maken waarbij ik het paneel dan in drie delen zou knippen. De gouden tailleband had ik al liggen. Maar bij nader inzien leek dat 'in stukken knippen' toch net iets te veel heiligschennis.
Dan maar een A-lijntje zoals ik eerder al deed maar dan een beetje anders.

Het bovenste stuk van het paneel vond ik absoluut het mooiste deel van het paneel. Maar hoe ik mijn patroondeel ook legde, ik verloor zo veel van het paneel bovenaan, dat ik maar besloot om het patroondeel zo laag mogelijk te leggen. Zo kon ik het bovenste stukje misschien nog redden voor een ander project.

Ik vond de perfecte stof om met het paneel te combineren, dacht ik. Een lederachtige stof, zacht oud roze met een lichte glitter in en heerlijk zacht en soepel vallend, ... in de winkel. Dat klinkt perfect. In praktijk bleek de stof echter extreem kleverig te zijn, zelfs in die mate dat het ondraagbaar was. Voordeel: Ik moest geen speldjes steken bij het naaien, want de stof bleef gewoon zonder speldjes aan het paneel plakken en verschoof geen millimeter.
Gelukkig wisten ze in de betere stoffenzaak in Hasselt raad en stuurden ze mij met antistatische voering naar huis en is het helemaal goed gekomen. Ik maakte een Louisa dress zonder voorzak en voegde er de vleugeltjes van de cocoondress en een klein peter pan kraagje aan toe. 

 

 
 
 

Dat andere project, met het kleine stukje paneel, bood zich meteen al aan. Ik had eigenlijk nog genoeg kleverige stof over, maar ik had het stiekem wel even gehad, dus ik ging voor oud roze tricot, weliswaar zonder glitter. Ik kon geen voorzak meer maken voor de Louisadress uit het kleine stukje paneelstof. Maar ach, wat ging ik er anders mee doen? Want kindjes groeien en hoe groter ze worden, hoe minder je kan aanvangen met kleine lapjes stof.
Ik knipte een stukje 'lucht' uit een restje van een ander paneeltje (het konijntjespaneel, er is altijd een reden om zulke restjes bij te houden) om de bovenzijde van de voorzak te vervolledigen. Aan de onderzijde naaide ik een koperen biais om mijn zoom te kunnen maken. De koperen biais was dus pure noodzaak, maar maakte het kleedje meteen wat feestelijker. In plaats van knoopjes te gebruiken om de voorzak vast te maken, naaide ik met een blind steekje dat voorzak aan het voorpand vast.
Ook hier maakte ik aan de schouders vleugeltjes van de cocoondress, een kleine ingreep met maximaal resultaat.




Allebei van eenzelfde paneeltje. Allebei met oud roze. Allebei een Louisa CompagnieM.
Maar toch verschillend, mooi op hun eigen en nog mooier tezamen. Dat is een beetje zoals zusjes, zoals Katrien en Liesbet ;-) (en ik ben dan de restjesjurk, want ik heb het altijd moeten stellen met de restjes als jongste van de hele familie, inside joke, haha)
 

en voor 1 keer ben ik zo blij dat ik zelf niet moet/mag kiezen. Ik laat het rustig achterover leunend aan haar over. Maar zij heeft er eigenlijk al lang een duidelijke mening over.
en ze had geen zin in modellenwerk, dus dat heb ik maar niet geforceerd.




4 opmerkingen:

Bloglovin

Instagram Follow