vrijdag 10 november 2017

naais to meet you



Naais to meet you

Dat is niet alleen op de echte koffieklets gaan, maar ook op de virtuele koffieklets. En dat is minstens even gezellig.
Ik kreeg het stokje door van Sofie van Zij-kant, een blogster/naaister waar ik me vaak een beetje in herken. Ik ben jaloers op haar lijn en verliefd op haar mooie kristyrok, maar ook die ruffle-t-shirt ga ik zeker ook eens maken voor de dochter.


De vragen:

1. Wat was je eerste stuk dat je maakte en voor wie?

Deze blog is nooit bedoeld om een naaiblog te worden. Het is zo geëvolueerd, maar vroeger breide ik dus vooral, schuimde ik kringloopwinkels af, pimpte meubeltjes en heel af en toe naaide ik ook eens wat.
Het eerste naaisel bleef ongeblogd, was (ondanks de allerbeste intenties) spuuglelijk en was een Secret Santa swapnaaiseltje. Ik maakte een poppendraagdoek uit een retro lakentje.
Het patroontje vind je HIER.
Er zijn gelukkig geen foto's van, hahaha, nee, echt niet.


2. Op welk genaaid stuk ben je het meeste trots?

Ik kan niet maar eentje kiezen. Ik moet bekennen dat ik wel vaker minstens een beetje trots ben als iets af is, om één of andere reden. Of misschien is het een sterk gevoel van voldoening?

Naaien voor mijn man bijvoorbeeld, vind ik echt een reuze uitdaging. Net omdat hij zo kritisch is. Een mannenlijf is ook echt iets anders dan een kinderlijfje. Je kan niet zomaar eender welk kleurtje of printje nemen en de zotste combinaties bij elkaar leggen, maar effen is dan ook weer te saai.
Als ik dan iets af heb en er is een evenwicht tussen saai en toch net iets anders, met een klein accentje, het past mooi aan, en hij doet dat graag en regelmatig aan, ... ja, dan durf ik mezelf gerust voorzien van een speekmedaille.

Op de vleermuistrui ben ik ook trots. Ik maakte de trui voor mijn zoon die zich niet graag verkleed, maar wel een Halloween outfit wilde. Hij was echt de engste vleermuis van het land hoor.
Ik werd totaal onverwacht 2de in een naaiwedstrijd van CompagnieM en de prijzen waren gewoon zot. Ik heb er 'liefde voor stof' aan over gehouden. Sommigen noemen dat gewoon een stofverslaving.


Ook mijn 2 communicanten hebben me erg vervuld van trots.
Niet alleen zijzelf, maar ook de naaisels die ze die dag droegen.
Helena met haar sobere gele jurk waar zo veel uren handwerk in staken of hoe je met een zeer eenvoudig stofje toch een pareltje kan maken.


Maar vooral bij Alexander's communiekleren heb ik nooit eerder zo precies en secuur genaaid.
Paspelzakjes, klepzakjes, revers, de gulp, voering in een vest,... voor een ongeschoolde naaister als ik.
Het was pure slow fashion want ik was toen net geopereerd (aan mijn oor). Ik kon nauwelijks op mijn benen staan, dus ik moest na elk half uurtje even rusten. Het ging zo ontzettend traag, maar net daarom kon ik zo minutieus werken. Ik heb van heel het maak-proces ontzetten genoten, ook van de traagheid. Zelfs het kleine bloedvlekje (van de wonde achter mijn oor) aan de binnenkant van zijn vest is perfect.




3. Welke naaister/ontwerper/blogger/you tuber/ instagrammer zou je graag eens in het echt ontmoeten?

Ik leerde Debora Slujis kennen als juffra Toertjes. De blog is ondertussen niet meer zo actief, al kan je er nog steeds pareltjes vinden. Ondertussen zijn de nieuwe pareltjes te vinden op haar instagramaccount.

Ook Noortjeprullemie zou ik graag eens in het echt ontmoeten om in haar hyper creatieve brein te kijken.

Ik zou de stokjes graag willen doorgeven aan 2 klassebakken in het naaiwereldje:
An van Nononsonsmoms, bekend om haar prachtige jongensnaaisels die steeds een uitzonderlijk hoge graad van perfectie halen.
en
Lindsy van Stannel,. Ik ben nog steeds een beetje blown away van je prachtige gele jurk!

Ik ben benieuwd hoe jullie naaicarriere begon en wat jullie pronkstuk is.


4 opmerkingen:

  1. Stokje geaccepteerd!
    En die vleermuistrui blijf ik een geweldig jongensnaaisel vinden. Wat vliegt de tijd!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. eigenlijk moeten we dat echt eens doen, want we wonen niet eens zo ver van elkaar en ik ben elke maandag thuis. dus geen excuses.

      Verwijderen
  2. Zo’n mooie favoriete naaisels gekozen. Ik heb duidelijk nog wat te ontdekken op jouw blog! En bedankt voor de lieve woorden. In kringwinkels snuisteren is trouwens ook een van mijn favoriete bezigheden..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. dank je. Het kringloopwinkelen is nu wel veel beperkter geworden dan vroeger en naaien met kringwinkelstofjes nog minder, al gebeurt het nog wel hoor. Het is een ander soort naaien hè.

      Verwijderen

Bloglovin

Instagram Follow