donderdag 5 oktober 2017

little black ... blazer

Ongeveer een jaar geleden moest ik regelmatig voor onderzoeken in mijn geboortestad Leuven zijn.
Om die bezoekjes toch een beetje leuk te maken, combineerde ik mijn bezoekjes meestal met iets fijns. Ik was daar dan toch. Een beetje zoals een beloningssysteem waar we van huiveren als het onze kinderen betreft. Maar als ik flink de gehoortesten aflegde, mocht ik achteraf naar Harvest Club, Pauli, Lana LottaCyaankali ... 
Ik keek dan ook echt uit naar mijn bezoekjes aan Sint-Rafael, want het stond gelijk aan "me and only me-time".

Op één van die 'combineetjes' trakteerde ik mezelf op ultra zachte zwarte wollen stof van Prada bij Pauli. Helemaal zot en onbezonnen was die aankoop niet, want ik miste echt al heel lang een zwart, iets gekleder jasje voor in de tussenseizoenen en zat ook al langer met de Morris Blazer in mijn hoofd.

Maar hoe hard ik dat tussenseizoenjasje ook miste, toch belandden patroon en stof in een schuif om er pas een jaar later uit te komen op het weekend van de Handige Bloesems.

Ik paste het patroon hier en daar aan. 
Ik maakte de mouwen langer,
werkte de randjes aan de binnenkant af met een satijnen biais
en maakte er (paspel)zakjes in. Ik probeerde eerst zonder, maar ik kon er niet aan wennen. Ik heb altijd te veel in mijn handen (sleutels, gsm, badge, ... je kent dat wel). Er moesten gewoon zakken in komen.  






Ik ben nogal een "sjallenmie". Ik draag ze niet alleen graag. De meeste sjalen, van goedkoop tot wat prijziger, hebben bijna allemaal een verhaal. Er is er eentje die ik met mijn eerste echte loon betaalde. En eentje toen ik mijn contract ging tekenen, en eentje die ik kocht op dat marktje dat ik bezocht met een goede vriendin. Sjalen zijn herinneringen.



Het verhaal van deze sjaal?
Deze sjaal kocht ik in Oostende, een week ofzo voor de dag dat mijn papa overleed. We moesten onverwacht heel erg lang wachten op onderzoeksresultaten en om de tijd te doden, gingen we Oostende verkennen. (We, dat zijn mijn zus en ik) Maar miljaar, het was koud, tot in mijn hart. De dagen nadien heb ik gewoon in deze sjaal. En nu bijna 2 jaar later, denk ik altijd even terug aan dat moment, aan de zee zien in de winter en aan papa.
En het jasje zal mij altijd herinneren aan de me-time na mijn bezoekjes aan Sint-Rafael en eigenlijk ook aan hoe goed ik er voor sta als resultaat van die bezoekjes aan Sint-Rafael. Nee, grapje, aan dat laatst denk ik elke dag, count your blessings en al.



Patroon:
Morris Blazer.
Stof:
Zwarte wollen stof bij Pauli, Mechelsestraat 14, 3000 Leuven









 

6 opmerkingen:

  1. Wat een mooi basisstuk! En zo herkenbaar van die sjaals. Hier hebben de sjaals ook verhaal, meestal een herinnering aan een verre reis. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Uw speedstikkwaliteiten zijn voortreffelijk! En dan nog zo een mooi exemplaar! Daar ga je echt geniet van hebben!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het staat je echt supergoed. Een prachtig basisstuk!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. echt een prachtig stuk dat je met alles kan combineren, sjieke dinges!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel mooie blazer! En hopelijk denk je elke keer dat je hem draagt ook nog even aan die me-time op naaiweekend 😜

    BeantwoordenVerwijderen

Bloglovin

Instagram Follow