zondag 22 oktober 2017

Een ufo en een miskoop: theo hemd en een blanche sweatpants


Een theo hemdje dat al zo lang gepland was, uiteindelijk gemaakt zelfs, maar te groot (te lang vooral) en dus aanpassingen nodig had (omzomen gewoon)  (roloogskes mogen hoor).
Een geruit stofje om een heerlijk comfortabel jurkje mee te maken, tot bleek dat de dochter echt niet van ruitjes houdt, echt niet.


Een super ufo en een miskoop
veroordeeld tot elkaar


Eigenlijk was er aan het theohemdje geen werk meer, maar tja, je weet hoe dat gaat, zelfs inkorten is er ineens toch te veel aan en dan wordt herfst en waarom zou ik nog.
Als ik lang genoeg wacht en hij snel genoeg groeit, kan hij het volgende zomer wel gewon zo aan doen. Maar hé foert, nee, te schandalig om zo helemaal afgewerkt in de herstelmand te belanden, dus tijdens een middagpauze tijdens thuiswerk, nam ik toch die tweelingnaald, een leeg spoeltje, draaide er het juiste garen op, tweelingnaald inrijgen, boordje omvouwen, stikken, strijken, klaar, net op tijd om de laatste zonnestralen van het jaar op te vangen.
En als hij plots toch heel erg groeit in de winter, moet ik gewoon dat ene stiksel losmaken.


Het ruitjesstofje heeft helemaal dezelfde kwaliteit als de hippe pied de poule die ik ooit maakte. Alexander heeft die broek tot op de draad versleten. En ondertussen heb je daar ook geen oude AlbaBaby Broek voor nodig want Blanche tekende een gratis patroontje uit voor een gelijkaardige baggy sweatpants. Dus mijn keuze was snel gemaakt.




Ik paste het patroontje van de broek een beetje aan.
- Achteraan naaide ik neepjes. Dat maakt de broek iets smaller bovenaan.
- Ik naaide enkel in de achterkant van de tailleband een brede elastiek. Op die manier fronst je broekje vooraan minder. Door de neepjes wordt de frons achteraan toch niet te groot zodat een pampereffect wordt vermeden.
- Ik maakte een valse gulp vooraan. Dat is net iets stoerder
De volgende keer ga ik zeker ook zakken toevoegen, want eigenlijk kan die gast niet zonder zakken. What was I thinking?




 

De eerste pasbeurt liep over in een enthousiasteling die de broek en het hemdje niet meer wilde uittrekken en de laatste zonnestralen wilde achterna fietsen. Ik griste nog snel mijn niet helemaal opgeladen fototoestel mee. De kwaliteit van de foto's is navenant, maar zo gaat dat hoe dan ook met jongens. Als je daar deftige foto's van wil, is het leven aan de rappen.













Patronen:

Stof:
(oude) Vogeltjes van Chat Chocolat uit de voorraad
ruitjesstof uit de voorraad (stoffenspektakel Hasselt 2016)


5 opmerkingen:

Bloglovin

Instagram Follow