shorten: daar kan een jongen nooit te veel van hebben

Ik geraak maar niet bij met wassen en dan durft het al eens gebeuren dat ik plots vaststel dat de zoon 'geen shorten meer heeft'. Niets is minder waar natuurlijk, alleen ben ik een onregelmatige wasser, al zeker als ik onregelmatige uren heb, zoals de afgelopen weken wel het geval was.

Dus dan maak ik er maar gauw eentje? een short? Nu ja, gauw en naaien gaat bij mij nooit samen, geloof het maar niet, maar het ging wel vlot voor mijn doen.
En tja, een short is een short. Dat moet zakken hebben en kort zijn. Een patroon had ik niet, dus gebruikte ik een bestaande short als basis om zelf een patroontje te maken.

De stof had ik al lang in mijn bezit, om er ooit eens een lekker warme winterbroek mee te maken. De stof is immers echt van die dikke sweaterstof met een zachte binnenkant.
De dikte van de stof is meteen ook de reden dat ik er niet een iets zomerser korter model met boordje van maakte. 't Is dus meer een 'tussenseizoenshort'. De paspel had ik nog over van een trouw-Jacobje (waar ik net ook wat foto's van op de trouwdag zelf heb bijgezet) en het oranje koordje had ik nog liggen, ooit gekocht met het idee om te gebruiken voor een short, nu dus.

De knoopsgaten voor het touwtje werkte ik ook af met oranje garen

 

En ik heb net iets meer moeite gedaan om precies op de naad te stikken. Hiervoor had ik de tailleband eerst gedriegd, zodat alles precies op zijn plaats zat en ik ook veel beter eerst eens kon instrijken (want anders zitten die naalden toch in de weg). Dus ik durf zonder verplimpen deze keer wel de binnenkant laten zien, al zal je dan wel opmerken dat ik niet heb afgezoomd, maar dat vraagt deze stof ook niet vind ik. 

De zoon zag dat het goed was, maar had geen zin in een uitgebreide fotoshoot, dus het moest dan maar tijdens de boswandeling, waar de kinderen dan geen 5 seconden stil staan, of, rekening houdend met mijn trage fototoestel: minstens 30sec