donderdag 16 augustus 2018

Yvonne playsuit


In mijn vorige post schreef ik nog dat ik liever iets maakt dat de verschillende seizoenen en jaarlijks wijzigende trends overleeft.
Ik was echter meteen helemaal weg van de Yvonne Playsuit van Republique du Chiffon. Soms moet je de regels wat laten varen en gewoon dàt naaien wat je mooi vindt.
Ik bestelde het patroon dus van zodra het (terug) beschikbaar was. En enkele dagen later had ik al happy mail vanuit Frankrijk. 

In mijn stoffenkast kon ik zo niet echt vinden wat ik zocht voor dit patroon.
Dus ik trok op een schone zaterdag met een concreet doel naar The Fabric Sales in Rotselaar. Natuurlijk vond ik er ook stofjes waarvan nog niet wist dat ik ze zocht, maar ik vond er ook een zwarte zachte vloeiende modalachtige stof van Essentiel Antwerp, perfect voor een tijdloze Yvonne Playsuit. Misschien zal de playsuit dan niet de seizoenen overleven, dan toch de trends waardoor hij volgende jaren nog dienst zal doen.


De Maat:
Ik ben 1m63 (ja, klein hè) en het patroon is gemaakt voor mensen van 1m65. Franse patronen zijn gekend om iets kleiner uit te vallen. Ik viel volgens de matentabel in 3 verschillende maten. Ik gokte op een grote mt38 en om verder het patroon volledig te volgen.

Ik weet niet of Jani het eens zou zijn, zo kort en 'al' 39j, maar ik ben er echt blij mee. Het is echt eens wat anders in mijn kleerkast.
Er gaat zeker nog een herfstversie komen met lange pijpen en het lijfje 3cm langer. Daar kijk ik nu al naar uit.








woensdag 1 augustus 2018

maxi dress, rok en topje in één

Ik ben eerlijk gezegd niet zo mee in de tropical prints en luipaarden, die je overal ziet verschijnen. Ik vind dat nogal trendgevoelig. Als ik dan voor de kinderen naai, is dat op zich ook geen probleem, want die kleren gaan hoe dan ook maar 1 seizoen mee. Maar voor mezelf mag het toch wat langer meegaan vind ik.

Tot ik dan dat stofje van Dame Blanche vond bij de Stoffenverkoop in Geel.
Luipaarden en tropical print in één maar zo mooi dat ik er een ruime 2m van kocht. Die stof riep immers om een maxidress.


Maar een maxidress, dat is zo ... maxi ineens.
Er is geen tussenweg. Het is altijd maxi en het is altijd een jurk, een zomerjurk in dit geval. Ik denk dan automatisch aan Italiaanse steegjes, witte stranden en Franse havensteden, met de wind in de rok, heel instagramwaardig enal. Maar ik wil eigenlijk liever everyday-life-proof  kledingstukken in mijn kast. dus als ik er een en-en-verhaal van kan maken...

Ik besloot om een rok en topje te maken.
Perfect samen te dragen als maxidress, al is het dan geen jurk.
 


Maar een rok die ook mooi te combineren is bij een zwart topje, een okeren trui, een koperen golfje,...
 
 

En een topje dat stoerder oogt met een zwarte pencil skirt, sportief en heerlijk licht met een zwarte short en elegant met een roestkleurige broek.



De maxirok der maxirokken is toch nog steeds de Copacabana uit La Maison Victor, editie 2, 2014.
Ik paste de achterkant serieus aan. Bij de Copacabanarok zit immers immens veel stof in de achterkant van de rok. En al die rimpeltjes op mijn poep, …
Je kan je vast inbeelden dat ik daar niet zo heel blij van werd, van een gigantische derriere. Dus achteraan heb ik zeker 30cm weg genomen.



Voor het topje gebruikte ik Leila top, La Maison Victor, editie 3, 2015, als basis.
Ik werkte niet met voering, maar werkte met een beleg. De spaghettibandjes liet ik niet kruisen. Ik ben immers niet zo'n fan van strapless BH's en kan ook niet echt zonder. De schouderbandjes zijn aanpasbaar in lengte zoals bij een BH. Ik werkte de bovenkant af met een kanten boordje.

 
 











Bloglovin

Instagram Follow