- meer mannennaaisels en meer kleur
- lange termijn projecten en slow fashion
- meer (of beter gezegd, eindelijk) breiwerk,
- een baby dolly plaid
- een communicant
- een ooroperatie
- misschien een nieuwe hobby
- naaien met mijn dochter
Tijd om een balans te maken lijkt me:
Aangezien er maar 2 mannennaaisels waren in 2016, was dit voornemen er geen met een al te hoge lat. In januari maakte ik 2 Billies met meer kleur dan die van 2016. Dat voornemen kon ik dus eigenlijk al afvinken op 4 januari.
Maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik met meer in mijn hoofd zat voor de man dan enkel die 2 billies.
Toch liet het mannengerief enorm op zich wachten. Pas in september naaide ik weer wat voor de man. Ik sloot mijn jaar af met een Theo. Als het dan amper meer is dan vorig jaar, dan moet het ten minste beter zijn, dus die Theo was echt onmisbaar om dit voornemen schaamteloos af te vinken.
Ik klok af op een bescheiden aantal van 4 mannennaaisels:
2 Billies, een polo en een theohemd.
- Lange termijn projecten
Enerzijds wil ik minder voor elk naaisel dat van onder mijn machine rolt, een blogbericht schrijven en meer streven naar totaalplaatjes die kloppen.
Niks mis met snel klaar naaisels (en dito blogberichten), maar het mag ook al eens over meer dan een zoveelste trui gaan.
Anderzijds wou ik ook meer naaien om het naaien zelf. Niet om gauw iets af te krijgen, maar naaien om iets perfect te krijgen. Iets waar geduld in steekt en liefde voor het naaien op zich.
Blij worden van perfecte paspelzakjes, goede pasvormen, uitgedokterde patternhacks en een perfecte gulp met aanpasbare tailleband:
Velen gaan eens goed met hun ogen rollen, maar sommigen gaan weten wat ik bedoel.
Het maakte dat niet meer alles werd geblogd en dat er vaker sets werden geblogd.
Dit voornemen was duidelijk zichtbaar bij de creaties voor de zoon. Ik eindig op nauwelijks meer creaties dan vorig jaar, 9 stuks in totaal, verdeeld over 5 blogposts.
- Wol
Als je nog op zoek bent naar een mooi zelfgemaakt babycadeautje, ... zo'n babydekentje is echt niet moeilijk en is veeeeeeeeeeel sneller klaar dan de grote Dolly plaid.
Ik verdien er zelf niets aan, behalve dan heel veel voldoening als ik foto krijg doorgestuurd van zo'n afgewerkt dekentje.
Helaas was het dat dan wel, wat wol betreft, op 1 enkele headband na (die mij niet zo mooi stond, maar mijn moeder gelukkig wel). Er werd zeer weinig gebreid of gehaakt in 2017 ondanks de voornemens.
Mission dus zeker niet accomplished. Misschien is het iets voor 2018.
- Een communicant
- naaien met mijn dochter
Maar naaien vòòr de dochter deed ik wel.
Ik naaide 18 meisjesnaaisels in 2017. Tel daar nog wat ongeblogd gerief bij en ik kom zeker aan 20 kledingstukken. (en mijn god, wat is ze gegroeid)
Maar ik naaide eigenlijk toch vooral voor mezelf dit jaar.
Ik heb dit jaar echt ontdekt dat ik misschien nog het allerliefst voor mezelf naai. Dat heeft op zich niet zo veel met 'selfish' sewing te maken, maar echt met mijn eigen creativiteit en daar iets bruikbaars mee doen, voor mezelf. Ik vind het echt leuk om mijn eigen stijl te ontwikkelen, te leren wat bij me past (en wat zeker niet), kleuren zoeken, patronen aanpassen en alles zelf maken. Dat gaat dan verder dan naaien alleen.
16 naaisels voor mezelf met ook wat ongeblogd gerief
tot slot nog wat niet zo naai- of bloggerelateerd gezever:
- Een ooroperatie
- een nieuwe hobby
Wat ik zeker niet bedoelde, was 'lopen', maar lopen is wel de nieuwe hobby van 2017.
Ik had vroeger al wel gelopen, zo met momenten, ken je het. Die momenten gaan dan even rap over dan ze beginnen.
Maar nu lijk ik het precies toch langer vol te houden. Ik loop ondertussen vlotjes 20km of meer.
En daar kruipt tijd in. En dus wordt er soms minder genaaid en meer gelopen. Maar dat past allemaal wel in mijn traagheidsprincipe (dat ik ook toepas in mijn lopen, haha)
Voor wie het interesseert: je kan me hier volgen op Strava
En wat 2018 zal brengen?
- Nog Theo's en polo's voor de man. Die heeft de smaak te pakken en ik ook
- Maar hopelijk nog andere mannengerief, een broek ofzo
- En ja, meer gerief voor mezelf. Het is gewoon te leuk om voor mezelf te naaien (misschien moet ik toch maar eens investeren in een statiefje ofzo, in plaats van 2 stoelen, een emmer, een bloempot, de koffiepot etc... door de tuin te sleuren om toch maar foto's van mezelf te kunnen maken waar mijn beide handen op staan.)
- De kindernaaisels volgen vanzelf hier. Daar heb ik geen speciale voornemens voor nodig. Maar misschien is er ook wel terug een communicantje, nu ik dat toch in de vingers heb? een meisje?
- Orde in de stoffenchaos
- SLOW FASHION! want dat vond ik dit jaar zo leuk, geen deadlines, niet snel snel, maar echt genieten van naaien zelf. Eigenlijk moet deze bovenaan staan.
- Ik durf het niet meer zeggen, maar zet het er toch maar gauwkes bij: breien en borduren.
- en als we het dan toch over straffe uitspraken hebben: Lopen, 1000km, alstublieft, I said it outloud! voor degenen die tot aan de onderkant van dit bericht zijn geraakt.
En dan wil ik nu nog efkes dikke merci zeggen aan mijn modellen die dat wel tof vinden dat ik kan naaien, maar niet zo tof dat ik blog, maar desondanks wel hun best doen om hun eigenste zelve te zijn op de foto's. Zonder hun zouden dat hier allemaal saaie flatlays zijn en ongeverfde witte muren met een houten kapstok, afgewisseld met wat selfies.
Mooi overzicht!! En ik word er altijd zo blij van als mama's voor zichzelf durven naaien zonder dat "selfish" te noemen! Gewoon lekker van genieten! En ik geniet mee!
BeantwoordenVerwijderen