Secret Santa: een ADA Swap

Ik deed al een aantal keer mee aan een Christmas Swap:
Jij maakt (of koopt) iets voor iemand en iemand anders maakt iets voor jouw.
Meestal moet je dan iets leuks bedenken voor iemand die je niet of minder goed kent. Elk jaar probeer ik er ondanks dat toch iets heel persoonlijks van te maken. En dus zijn Google, Facebook en Pinterest rond die periode mijn beste maatjes.

Dit jaar was mijn swap-maatje
een mama van
een zoontje en een dochtertje (kindjes iets jonger dan de mijne, maar wel in dezelfde volgorde)
het dochtertje had zelfs op 1 letter na dezelfde naam dan mijn dochter
houdt van kleur
houdt van naaien
en een pinterestpagina vol zelfmaakideeën waar ik me helemaal in kon vinden

En ook al naai ik zelf vrij veel, ik vind het toch net iets moeilijker om voor een naaister te naaien, dus ik hield het op naaivlak bescheiden met een tasje (de color block pouche), een vlaggenlijn en wat kraanvogeltjes voor in de kerstboom (nee, ze mogen niet ontbreken).
Ik pimpte nog een letterbak met een laatst lekje verf en stukje behangpapier en voor de vriend zocht ik een brooddoosje uit (of was het nu voor de zoon die bijna naar school zal gaan? och wat, daar laat ik de papa zelf over beslissen) en aangezien dat laatste mijn enige echte aankoop was (en de rest onder restverwerking van onder andere deze,  deze en deze viel, samen met wat ongebruikte dubbeltjes) bleef ik netjes onder het vooropgestelde budget.

 

 

de vlaggenlijn had je hier eigenlijk al gezien (en ja, ze heeft duidelijk wat met zoenen geven, er zit een patroon in, haha)

En hoe leuk het ook is om dat allemaal uit te zoeken en te maken en te verzenden en te hopen dat het goed aan komt, (spannend allemaal hoor) ...  de dankwoorden en de foto's die ik dan zag van mijn swapmaatje achteraf waren voor mij nog het allerleukste. Het deed me wat (als in: ik stond in volle feest, met de hele familie rond mij, te bleiten als een klein kind).

Nog zo'n bleitmoment die dag was dan mijn eigen pakje open maken. Het lag als eerste pakje onder de boom. Het kwam gelijk met de Sint, dus mijn geduld werd op de proef gesteld en nieuwsgierigheid werd bedwongen. Maar ik heb als kind te vaak pakjes stiekem geopend voor het mijn tijd was en ken het teleurgestelde gevoel als ik mezelf al weer niet had kunnen bedwingen (en dan achteraf moeten faken dat je verrast bent en dus meer daar mee bezig zijn dan ook gewoon blij zijn met je cadeautje) maar al te goed. Dat gevoel wilde ik mezelf deze keer besparen. En daar ben ik blij om, want de verrassing was echt su-per leuk. Je zal je de komende tijd mogen verwachten aan verjaardagskronen en vlaggenlijnen (nu ik weet dat het echt zo gemakkelijk is en met een overlock ook nog eens super snel klaar is) met zelf gemaakte uitnodigingen voor de festiviteiten. Ik zal mezelf uitdagen door aan het haken te gaan (ik heb hier nog wel ergens een boekje liggen, maar mijn haakkunsten beperken zich voorlopig tot het haken van 1 lange ketting) en het balance spel is al getest en goed gekeurd door de kinderen, het perfecte voor-het-slapengaan-spel.