to beautiful endings and new beginnings: de uitslag van de bloggers for life actie

(Een titel met meer dubbele bodems kon het waarschijnlijk niet worden, mijn excuses daarvoor)

Ik kreeg van zo veel mensen de vraag of ik zot was geworden, dat ik zomaar 30 weken werk weg gaf.

Maar ten eerste:
Het was niet zomaar, het was voor het goede doel, een echt goed goed doel. Aan alle mensen die hier aan hebben bijgedragen, in het bijzonder Annelies en Sarah, maar natuurlijk ook aan iedereen die lotjes kocht: een wel gemeende ontzettend dikke merci

5778 maal dank

En ten tweede:
Ik had zo veel redenen om hem wel weg te geven, of vooral, niet te houden, dat ik eigenlijk niet anders kon.
Ok ok, mijn man vond de plaid niet zo leuk (understatement hoor), maar dat is natuurlijk niet de belangrijkste reden. De belangrijkste reden is:
Hoe veel energie je in iets of iemand in stak, hoe graag je dat iets of die iemand ook zag of ziet, hoe moeilijk het soms is, soms is loslaten het enige wat je rest.

Ik heb gehaakt toen alle andere creatieve bezigheden niet meer lukten, omdat mijn hoofd vol tranen zat, ik heb gehaakt om te rouwen, om te vergeten en om te herinneren, ik heb gehaakt om te ontspannen, ik heb vooral ook gehaakt voor het plezier, hé ja, absoluut,
en ik heb gehaakt om los te laten.
Dus is er dan een andere bestemming voor het resultaat van al dat haken dan het los te laten en weg te schenken aan een goede doel dat mijn vader zeer nauw aan het hart zou gelegen hebben.
Ik dacht van niet.

Dus met heel veel liefde gehaakt en helemaal voor jouw

proficiat Mieke Turtelboom,

 

jij mag een Dolly Plaid onder je kerstboom leggen. Laat je me nog weten of je floshkes wil (draadjes aan de uiteinden) :-), dan maak ik ze er nog gauw aan, zodat het nog voor Kerstmis bij jouw onder de boom ligt.

Hiermee kan ik mijn Dolly Plaid verhaal afsluiten, en daarmee ook mijn bloggers for life avontuur.
to beautiful endings


and new beginnings dan?
Met al dat haken heb ik natuurlijk ook wel wat de smaak te pakken hoor, absoluut zeg. Al moet het allemaal geen 30 weken meer duren.
Omdat ik tegenwoordig nogal veel in een wachtzaal zit (niks erg hoor), waar je anders gemakkelijk zo veel tijd verliest, besloot ik om eindelijk werk te maken van de mini Dolly Plaid, net groot genoeg voor een vers vers boeleke (nee nee, niet mijn vers boeleke) dat nog eventjes mag blijven zitten, want anders geraak ik niet op tijd klaar. Laten we dat afspreken.

to new beginnings

Geen Dolly Plaid gewonnen maar misschien voor een ander blogger for life maaksel lotjes gekocht?
hier en hier vind je alle winnaars.