maandag 31 december 2018

jaaroverzicht 2018

Vorig jaar schreef ik het volgende in mijn jaaroverzicht van 2017:

En wat 2018 zal brengen?
  • Nog Theo's en polo's voor de man. Die heeft de smaak te pakken en ik ook
  • Maar hopelijk nog andere mannengerief, een broek ofzo
  • En ja, meer gerief voor mezelf. Het is gewoon te leuk om voor mezelf te naaien (misschien moet ik toch maar eens investeren in een statiefje ofzo, in plaats van 2 stoelen, een emmer, een bloempot, de koffiepot etc... door de tuin te sleuren om toch maar foto's van mezelf te kunnen maken waar mijn beide handen op staan.)
  • De kindernaaisels volgen vanzelf hier. Daar heb ik geen speciale voornemens voor nodig. Maar misschien is er ook wel terug een communicantje, nu ik dat toch in de vingers heb? een meisje?
  • Orde in de stoffenchaos
  • SLOW FASHION! want dat vond ik dit jaar zo leuk, geen deadlines, niet snel snel, maar echt genieten van naaien zelf. Eigenlijk moet deze bovenaan staan.
  • Ik durf het niet meer zeggen, maar zet het er toch maar gauwkes bij: breien en borduren.
  • en als we het dan toch over straffe uitspraken hebben: Lopen, 1000km, alstublieft, I said it outloud! voor degenen die tot aan de onderkant van dit bericht zijn geraakt.
Dat het een beetje anders LIEP, dat kan ik wel zeggen als ik de balans even opmaak:
Nog Theo's en polo's... ja, wel euh,
1 theo,
geen polo,
1 billie,
1 ongeblogde titus.
Een geknipte theo telt niet zeker? aan een broek heb ik me gewoon nog niet gewaagd. daar waag ik me nauwelijks voor mezelf aan, laat staan voor een ander.

Ik klok dus af op 3 mannennaaisels waarvan je nog 1 blogberichtje tegoed hebt:



  • Meer gerief voor mezelf: 
Ik heb zeker niet méér voor mezelf genaaid dan vorig jaar. Maar ik heb gewoon veel en veel minder genaaid tout court. In verhouding heb ik dus wel meer voor mezelf genaaid en minder voor een ander gezinslid. Ik breng het er dus met andere woorden het beste van af, met 11 naaisels voor mezelf verdeeld over 6 blogposts.


  • kindernaaisels ...
komen duidelijk niet vanzelf, zoals ik vorig jaar nog meende te geloven.
Ik blogde lang niet alles meer van wat ik voor Helena maakte. Ze heeft daar niet meer altijd zin in en dat is iets wat ik ook gewoon moet respecteren.
Ik blogde 6 naaisels voor Helena.
Voor Alexander maakte ik 2 billies, een broek en een charlie.


maar dan niet voor mijn eigen kindjes...
Dat vond ik heerlijk om te doen. Bedankt Lilly voor je vertrouwen.


Euh, ik weet niet meer precies wat ik er vorig jaar mee bedoelde. Alleszins verhuisde ik d kast van de badkamer naar de naaikamer. Alle stofjes kunnen daar in en dus ziet de stoffenchaos er doorgaans vrij netjes uit. Toch hoop ik volgend jaar mijn bureau/naaikamer zo echt te verven en in te richten naar mijn zin.

  • Slow fashion en echt genieten
Jullie hebben vast gemerkt dat ik minder aanwezig ben. Mijn loopavontuur is wat groter geworden dan ik ooit had durven dromen. Dat maakt dat ik veel bewuster met mijn naaitijd omga. Je zal me nog maar zelden betrappen op rap rap zomaar wat naaien om mee te zijn met de trends. Ik stel me, voor ik aan iets begin, altijd de vraag:
"wat wil ik nu echt nog eens gaan naaien?"
en voor ik daar een duidelijk antwoord op heb, begin ik er zelfs niet aan. Niet omdat ik niet meer graag naai, maar omdat ik alleen dat wil naaien waar ik veel goesting in heb. Mijn naaitijd is te schaars om rap iets te naaien waar ik eigenlijk niet zo heel veel voldoening aan heb.
Dus Slow fashion, yep, en echt genieten, ja echt waar, helemaal, zelfs als ik de hele reutemeteut moet los maken en opnieuw moet beginnen, zoals ik hier deed.

  • wol enzo:
Er werd gehaakt. Er werd gebreid. Er werd niet geborduurd. De nieuwe hype van het punchneedlen wil ik misschien wel eens proberen. En al die breiprojecten die ondertussen echt winters en winters mee gaan, … goh ja, misschien ooit. Ik durf niets meer beloven.

  • 1000 km lopen
Ik vond dat vorig jaar een heel straffe uitspraak en een grote uitdaging. 1000 km, stel je voor!
Wat ik toen niet wist, was dat lopen mijn leven ongelooflijk zou veranderen.
Ik verloor er vriendschappen door en ik ben soms heel eenzaam geweest, op een goede en minder goede manier. Ik heb pijn gehad.
Maar lopen is zo'n schone sport.
Het is een passie die ik een beetje kan delen met mijn man. Samen met hem de ten miles lopen, was echt 1 van mijn persoonlijke hoogtepunten.
Ik leerde nieuwe mensen kennen. Ik leerde ontzettend veel over mezelf, over mijn mooie sterke lijf, over hoe ik kan omgaan met pijn.
Het vervulde me met een enorm gevoel van dankbaarheid voor dat lijf. Dat krijg ik niet uitgelegd.

De kaap van de 1000 km haalde ik begin augustus. Ik ben uiteindelijk gestrand op iets meer dan 1800 km.
In oktober liep ik mijn eerste marathon.
In december ontdekte ik de liefde voor trails. Daar gaat zeker nog een vervolg aan komen. Ik droom van teamtrails en iets met +40k.

Om deze blog niet al te veel 'te vervuilen' kan je mij bloggewijs volgen op Vlijtig Liesje Loopt
Die blog staat nog erg in zijn kinderschoenen. Ik hoop dat in 2019 wat beter te kunnen uitwerken.
Ook instagram werd gesplits. Er is nu naast Vlijtig.Liesje ook een Vlijtiglisjeloopt . Daar kan ik ongegeneerd mijn stravaprestaties en loopselfies posten.



Mijn voornemens voor 2019:
  • Ik durf weinig voorspellen, dus op naaivlak wil ik vooral blijven doen wat ik graag doe.
    • naaien voor een tiener
    • naaien voor mijn man
    • meer naaien voor de zoon
    • naaien voor mezelf zoals de goesting het ingeeft en niet anders.
  • Ik wil al heel lang ook eens een echt mooie tas maken. Dus ik zet dit er gewoon bij. De workshop staat eigenlijk al ingepland. Zonder workshop gaat het er anders nooit van komen.
  • En lopen, ja, daar zijn de doelen wat concreter.
    • blessure vrij lopen. Dat heb je misschien niet volledig in de hand, maar het deel dat je wel in de hand hebt, dat heeft zelfzorg, daar zit wel wat verbetermarge op.
    • mijn marathontijd verscherpen of 2000 km lopen op 1 jaar tijd, zie ik niet als doel op zich. Het zal misschien een logisch gevolg zijn op mijn 2 doelen die ik wel durf stellen:
      • 10 miles samen met mijn man lopen aan 5 min/km (12km/u)
      • een trail +40 km. Ik denk dan aan 50km bijvoorbeeld. Maar ik heb nog geen concrete trail voor ogen.


Bloglovin

Instagram Follow